Leven

dinsdag 9 september 2008

Soms is het leven niet eerlijk. Sinds vorige blog toch wel weer het nodige gebeurd. Zaterdag Yvonne geweest heeft nu eens een keer wat gegeten wat door haar haar vader was klaargemaakt. Heel verrast dat haar vader toch zo kon koken. Het was heel gezellig zo vaak zien we elkaar toch al niet meer. Zij druk en ik maak me druk.
Zondag plotseling naar Anne Marie gegaan. Geprobeerd me daar toch nog even nuttig te maken en geprobeerd haar toch nog iets te troosten.
Dinsdag het bericht dat mijn zus Dora is overleden. Ook al weet je dat het er aankomt, zoiets komt toch weer onverwacht. Zij is uit haar lijden verlost en voor Ineke toch ook een verlichting. Denk dat ze dat ook goed kan gebruiken, rust. Nu nog even niet omdat alles geregeld moet worden maar voor de toekomst.
Gisteren een gesprek over een lift bij de aanleunwongen van Sydehem. Toch maar weer het werk van de cr opgepakt. De laatste tijd daar toch wel het nodige gezien wat er allemaal mis kan gaan en mis gaat. Gisteravond op bezoek bij Thea en Joop in Dichteren. Het was een heel toer om midden in de nacht Dichteren uit te komen vooral als je er al jaren niet meer bent geweest. Toen ik vannacht thuis kwam en op de hyves van Anne Marie keek zag ik dat Dean was overleden.
Heel triest een jongetje van zeven. Verleden jaar het schaken bijgebracht en nu er al niet meer zijn. Verschrikkelijk voor de ouders, oma's en opa en de familie. Je zou zo graag dat het niet kon bestaan.
Morgen naar Enschede de crematie van Dora.
Het is en blog, geschreven met veel water in mijn ogen. 

Vreemd

woensdag 17 september 2008

Sinds vorige week is er toch wel heel wat gebeurd.


Ben al wel eerder beginnen te schrijven maar steeds niet afgemaakt of gepubliceerd.


Vrijdag crematie van Dora, eerst in alle rust toch nog afscheid genomen van haar. Met z'n vieren Ineke,Theo,Pascal en ik samen de kist gesloten. In het crematorium heel intiem rond de kist de korte dienst beleefd. Daarna koffie en toch nog wel wat familieleden weer gezien.


Naar huis samen met de kleinkinderen van Ineke nog wat gedronken. 's middags met Ineke alleen jeugd herinneringen opgehaald rond de plek waar ze vroeger gewoond heeft en waar ik toch ook veel ben geweest later met z'n drieën wezen eten, iets wat Dora altijd gezegd heeft. "Gao as ut afgelopen is maor nog lekker aeten, zal der nog wel afkunnen"

Was een mooie afsluiting.


Zaterdag toch wel een contrast, een verjaardag van vriend Jaap. Toch naar toegegaan Gerry is meegegaan, was gezellig. Toch niet helemaal met een feestgedachte.


Zondag in Zeddam de zeepkistenrace even naar toegegaan.


Dinsdag de uitvaart van Dean in Geldrop. Een pracht dienst.Wat een verdriet was er. Er was veel belangstelling, mooie muziek waar hij zo van hield. Na afloop gingen er rode ballonnen de lucht in. De ballon van June in de vorm van een hart kon je nog heel lang blijven zien.

Wat een verdriet Anita,Maurice June en Anne Marie, Wat zullen ze dat jongetje missen. Er valt een leegte, zo intensief hebben ze er voor gezorgd dat het Dean aan niets ontbrak en de wereld door middel van een blog en Anne Marie via Hyves op de hoogte gehouden. Gelukkig voor hun waren veel en warme reacties.


Heel indrukwekkend en voor mij toch ook heel moeilijk.


Tijdens de dienst kwamen toch ook weer de beelden van Hans en Annie naar boven.


Ben daarom ook niet mee geweest naar het crematorium. Ik kon het niet.


Met Frits en Truus uit Posterholt koffie gedronken.


Ben later in Eindhoven naar Gabrie's ouders gegaan. We hadden elkaar in wel meer dan tien jaar niet meer gezien. Even bijgepraat en toen bus en trein gepakt naar de Achterhoek.

Herfst

donderdag 25 september 2008

Ook al is het nog mooi weer toch ruikt je de herfst volop.Ga tegenwoordig met buurman Henk elke morgen wandelen. Niet zo heel ver maar we lopen toch elke dag zo'n 8 kilometer. Proberen dit steeds in een uur en een kwartier te lopen dus flink tempo.In het bos begint het al aardig te verkleuren en daar valt het het meeste op.
Vorige week een paar dagen verkouden geweest. Te goed om het bed in te duiken en te slecht om wat te doen. Het leek over te zijn maar gisteren kwam het weer op.
Weekend in Ulft bij Gerry geweest, kennis gemaakt met de buren op zaterdag en 's zondags verjaardag en naar de Silvoldse kermis gegaan.
Maandag nog vlug wat op de pc doen en toen was het afgelopen met internet en bellen. KPN bellen die stuurde een monteur langs, gaf natuurlijk eerst de schuld aan de bekabeling en moest toen toch toe geven dat het modem het niet deed. Dus voor de tweede keer in een half jaar modem stuk.
Maandagavond toch ook weer de bestuursfunctie bij de stichting vrienden van Sydehem opgepakt. Nieuwe mensen in het bestuur en lijkt wel weer een uitdaging om me daar weer voor in te zetten.
Dinsdag de Cliëntenraad weer voorgezeten. Hadden al een afscheidscadeau gekocht. Kreeg toch een mooie pen met inscriptie dus als ik toch daar toch nog ooit weg ga hoeven ze me niks meer te geven. Er is een hoop werk blijven liggen Dus ga toch weer op de agenda leven.
Begin gemaakt met wat eerst de computerkamer was te ontruimen, die moet ook nog opgeknapt worden. Het ontruimen is meer werk dan het texen en schilderen lijkt het wel. Maak daar een zitruimte van. Een ruimte waar je je terug kunt trekken om te lezen en muziek te luisteren. Ben benieuwd hoe vaak ik er gebruik van kan maken maar ga dat zeker proberen elke dag minstens een uur te doen. Minder achter de pc en minder voor de tv. En ook dit weekend naar Ulft, wat we gaan doen? Is nog een verrassing want ik weet het nog niet. 

De wijnmaand

woensdag 1 oktober 2008

Zo oktober is aangebroken, de wijnmaand.Zal het nooit meer in het plat zeggen, verleden jaar in Roermond geprobeerd op z'n achterhoeks , ze snapte het niet wat ik bedoelde. Dus netjes wijnmaand. Drink het nog met veel plezier elke avond twee of drie glaasjes.
Afgelopen weekend in Ulft bij Gerry geweest, zaterdag visite gehad eerst bij Rob en Jessica boerenkool gegeten, zondag naar Bocholt gegaan Bokkelse tref.'s Avonds tegen elfen naar Zeddam gefietst, helaas net Varsselder voorbij ketting van de fiets. Pikke donker kon niks doen dus fiets aan de hand en lopen was nog maar tien kilometer was om half een pas thuis. De dagwandeling zat er meten op.
Maandag begonnen op Sydehem de bewoners te bezoeken en twee spaarlampen aan bieden namens de cliëntenraad, nieuwe bewoners een bloemetje brengen lopen daar een jaar mee achter. Helaas in het winkeltje niet de goede lampen, te weinig dus dinsdag terug. Eerst een rondje voor spaarlampen gemaakt gemaakt want via het winkeltje wel erg duur Bij Gamma uitgekomen zijn die nog betaalbaar. Schieten al behoorlijk op, nog een etage die is voor volgende week. je moet bij de mensen toch ook een praatje maken dus schiet niet hard op. Sociale contact is voor de mensen toch heel belangrijk, voel me zeer vereerd dat de mensen blij zijn dat ik weer terug ben in de cliëntenraad.
Mandag was Rob jarig dus naar Silvolde geweest, Annette me weggebracht en Gerry me thuis afgezet.
Morgen naar de markt samen met Fien en Henk en 's middags maar wat in huis doen. Leg elke dag een briefje voor de kabouters klaar wat er gedaan moet worden, maar helaas die doen ook niks meer, alles blijft voor me liggen.
Zaterdag in Gendringen 25 km wandelen, 's avonds naar Doetinchem muziek op het plein met de Ulftse buren en zondag gewoon weer Zeddam.
Verder laat ik me verrassen wat er weer volgende week komt. In elk geval weer naar Sydehem het klusje afmaken. Daar is komende tijd ook weer genoeg te doen waar ik bij moet zijn.
Deze week het grote nieuws dat Koen voor zijn rijbewijs is geslaagd, merk nu dat ik echt oud aan het worden ben, een kleinzoon die z'n rijbewijs heeft.
En nu maar proberen te slapen. Dat is iets wat me nog steeds niet lukt, laat in bed en vroeg weer op. Alles went. 

Wanneer wordt het weer zomer?

maandag 6 oktober 2008

Ben nog niet zo lang thuis. Nat geworden van de fietstocht uit Ulft.
Wedstrijd gehouden wie het eigenwijst was. Gerry wilde me wegbrengen maar ik wilde fietsen dus gewonnen.
Een weekend met tegenstellingen. zaterdagmorgen eerst naar Ulft gefietst, toen in Gendringen samen met Gerry en vrienden vijfentwintig kilometer gelopen in ruim vier uur! echt lopen.
's avonds naar Doetinchem muziekspektakel. diverse artiesten traden daar op o. a. Nick en Simon en Grad Damen, Tatjana en nog meer, lekker vals kunnen zingen (kan ook niks anders) er was toch lawaai genoeg. Volgehouden tot bijna een uur toen stonden ook mijn voeten in brand. wat wil je na nog vijf uur te hebben gestaan.
Zondag de hele dag uitgerust, niks gedaan baaldag genomen af en toe geslapen in de stoel tot zes uur toen samen met Rob, Jessica en Lawrenzo Chinees gegeten en toen weer naar Zeddam. Deze week veel van plan ben benieuwd wat daar van terecht komt. Maar verlang wel weer naar de zon.
Kom deze week nog wel met een blog 

Hans

vrijdag 10 oktober 2008

Deze week begonnen met wat nu als rommelkamer wordt gebruikt eens te ontruimen.

Eerst alle mappen, boeken en fotoalbums eens in dozen gepakt. Boeken ging snel, met de mappen al wat langzamer, je gaat ze toch even doorbladeren en toen de foto albums. Toen begonnen in te kijken en de herinneringen kwamen meteen boven. Foto's van de kinderen meteen wetend waar en bij welke gelegenheid ze gemaakt zijn.

Blijde en minder prettige herinneringen vooral bij de foto's van Hans. Als je dan de foto's ziet dan mis je hem toch ontzettend. Hoe zou het zijn geweest als hij nog geleefd had? Zouden we nog een gezin zijn gewest, had ik dan meer kleinkinderen gehad? Er komen dan zoveel vragen en herinneringen naar boven. Denkend aan de prille jeugd van hem in Doesburg waar hij toch heel veel gespeeld heeft met Manfred en Ralph, de kleine ruzietjes met Yvonne. Heel vel ruzie hebben ze niet gehad, speelde heel veel en goed samen.

Het vervolg in Doetinchem eerst de leuke dingen, zeeslag spelen, schaken wat hebben we dat veel gedaan.

Later kwam daar monopoly en risk samen met Gerard en Clif bij. Soms mocht ik meespelen een andere keer liever niet, moesten ze met z'n drieën de verhalen kwijt, mocht ik niks van weten. Rond de jaarwisseling het gedonder vuurwerk kwam hij bij me, pa heb je nog wat voor vuurwerk en dan gaf je maar weer wat, want och ik vond het niet zo heel erg het geknal.

Toen de periode van ziek zijn de reuma. drie keer in de week naar de fysio, de pijn die hij daar heeft gehad kan het gillen van pijn wat hij had nu nog horen. Zat in de wachtkamer en kon niks doen.

Het motorrijden altijd weer blij als ik de motor bij huis zag of hoorde maar het gaf hem het gevoel van vrijheid.

Toen het afglijden naar de ondergang. Sterk wetend dat het verkeerd zou aflopen, soms hopen tegen beter weten in dat toch nog goed zou komen. Als ik thuis kwam rook ik vaak eerst wat is er gebruikt, heroïne of wiet. Was het heroïne dan kwam er weer heibel.

Het zelfstandig wonen eerst alleen toen met Patricia. En elke keer weer terug naar huis.

Later het drama Brummen, elke keer daar naar toe met veel angst wat je er aan zou treffen. Wat had ik medelijden met de kinderen van Kitty. Altijd gezegd dat kinderen van verslaafden de grootste slachtoffers zijn en de minste aandacht krijgen ook van hulpverleners. Toch geprobeerd om daar ook hulp te bieden zo goed en zo kwaad het ging,

Het geld vloog ons er uit, we onderhielden nog een gezin, veel hulde voor Ans die ondanks alles toch weer voor ons eten zorgde.

Het onvermijdelijke einde, Hans had al heel jong gezegd dat hij geen dertig zou worden.

Toch nog wel vaak met hem gepraat over later, gaf hij altijd aan maak ik toch niet mee, hij kreeg gelijk.

Heb gisteren een dvd opgehaald waar films zijn overgezet van video's waar Hans op staat. Vannacht nog lang gekeken en dan zie je toch een vrolijke man.

Onvoorstelbaar, maar toch een geluk dat we hem nog zevenentwintig jaar bij ons hebben gehad. Dan denkend aan het verdriet van Anita en Maurice die Dean maar net zeven jaar mochten hebben. Soms is het leven niet eerlijk.

Vervolg Hans

vrijdag 10 oktober 2008

Toch wil ik het gedicht dat de uitvaartbegeleider van het Humanistisch Verbond heeft uitgesproken bij het graf van Hans hier nog aan toevoegen. het is een gedicht uit het boek "cirkel der verslaving"van Maria Meynen geschreven door de vader na de dood van zijn 26 jarige zoon.

Weer een verslaafde is gestorven
Hij is heel stil heengegaan
Hij was moe van al die zorgen
Hij kon er niet meer tegen aan

Weer een verslaafde is gestorven
Zo een die men het liefst vergeet
Maar die ouders van zo'n verslaafde
Die blijven achter met veel leed

Weer een verslaafde is gestorven
Hij stierf aan de bruine dood
Hoeveel zullen er nog volgen
Langs de weg of in de goot

Weer een verslaafde is gestorven
Men keek dikwijls op hem neer
Hij hoeft niet meer te jagen
Hij was moe en kon niet meer

Weer een verslaafde is gestorven
Misschien was het wel zijn eigen wens
Mocht u ooit een verslaafde ontmoeten
behandel hem ook gewon als mens 

Nazomeren

maandag 13 oktober 2008

Wat een prachtige dagen hebben we toch gehad.veel in de natuur geweest na een toch wel afwisselende week.
Eerst druk geweest bij Sydehem, alle bewoners spaarlampen gebracht en in gedraaid. Hoe vreemd kan het lopen, woensdag bij mevrouw Visser de lampen in gedraaid, nog mee gepraat en verteld wie ik was om dat ze niet goed meer kan zien. We had samen voor drie jaar terug een kunstwerk onthuld en dat kon ze zich nog herinnerenen. ( foto staat ook nog op Hyves) Kom een uur later in de hal en tref haar dochters Thea en Dinie huilend aan, ma is overleden krijg ik te horen. Op dat moment voelde het toch wel heel vreemd.
Donderdag dan toch met Thea wat we al eerder hadden afgesproken gewandeld, naar Elten, daar koffie gedronken en heel veel samen gepraat.
Veel mooie dingen gezien, een hert dat rustig stond te grazen, zeven reigers die op een stuk bouwland naar voedsel aan het zoeken waren heel dicht bij elkaar, bijzonder.
Tussen door hier in huis nog van alles gedaan, ben boven toch ook maar weer verder gegaan maar dat schiet niet erg hard op. Woensdagavond Gerry nog even hier geweest. Donderdag de dvd met overgezette video's opgehaald en bekeken. Komen dan toch heel wat emoties naar boven als je al de mensen ziet die er niet meer zijn. Het zijn er dan toch wel heel veel, familie en ook collega's, film uit 1990 is er toch heel wat gebeurd in de voorbije jaren.
Zaterdag Gerry met kleinzoon Lawrenzo me opgehaald. Hier in Zeddam eerst nog de kunst bewonderd en 's middags langs het Montferland gelopen en genoten van het mooie weer.
's Avonds naar Ulft en gisteren naar Zutphen geweest. Bokbierdag schitterende optocht gezien was heel erg mooi en heel divers.
Maar toch heel veel buiten geweest en genoten van het prachtige nazomerweer.
Deze week?
Vanmorgen opruimen,boodschappen doen. Vanmiddag naar de crematie van mw. Visser en dan heel veel in huis doen. En hopen op nog meer van die prachtige nazomerdagen 

20 oktober

maandag 20 oktober 2008

Op mijn hyves schreef ik al dat 20 oktober toch wel een bijzondere dag voor me is. De verjaardag van mijn zuster Lien, Lien is toch wel degene waar ik het meeste contact met hebt gehad.Zij was de laatste die uit huis ging, we hebben er twee jaar bij in gewoond, de kinderen zijn daar geboren.Wat wil het toeval? de kleinzoon van Annie wordt geboren op 20 oktober en gaat ook nog Bart (mijn vader en broer hete ook zo) heten terwijl Marcel en Heidy toen nog eigenlijk niks van me wisten. Dus vandaag neem ik vandaag op de verjaardag van Bart ook tot nagedachte van de familie. een lekker gebakje en drink vanavond een echte borrel.
Een rustige week gehad, donderdag een Sydehem dag gehad. Eerst naar de kapel, koffie gedronken daar en veel met bewoners en familie gepraat en 's avonds naar de vrijwilligersavond. Dus een verzorgde dag gehad.
Dinsdag naar de film WALL-E geweest met Bart en Anouk en Heidy. Voor de kinderen de eerste keer dat ze in een bioscoop waren. Anouk vond het eerst toch wel een beetje eng en Bart het geluid wel erg hard maar vonden het toch geweldig.
Woensdag naar een kado voor Bart gezocht in Doetinchem, wat is er toch veel speelgoed. Uitgekomen bij twee puzzels 1 van wall- e en een politie puzzel. Hij was er gisteren erg blij mee, want toen de visite allemaal weg was pakte hij juist de puzzels voor alle ander cadeaus.
Zaterdag naar Ulft op de kleinzoon van Gerry gepast die bleef ook daar slapen.
Tussendoor ook veel in huis gedaan, gepoetst, geboend en gewassen dus even daar niks aan te doen.
Alleen de rommelkamer nog weinig aan gedaan.
Proberen deze week? wat aan te doen maar ga morgen eerst weer met Thea wandelen Naar Elten maar dan via een andere route anders maken we te weinig kilometers.
En och laat alles maar komen, alleen de winter niet. Of het moet een echte winter zijn. 

Moe

woensdag 22 oktober 2008

Als ik dit blog schrijf is het nog woensdag en ben ik eigenlijk te moe om dit nog te doen, maar weet dat ik nog lang niet kan slapen dus doen we dit nog even. Waarom moe? maandagavond onverwachts naar Ulft gefietst, Gerry had hete bliksem gemaakt en ik had al eens aangegeven "als je dat maakt kom ik meteen" daad bij het woord gehouden dus daarnaar toe gegaan. Gegeten samen met Rob, Jessica en Lawrenzo en teveel,dus hebben we dat er later weer uitgelopen door even een rondje Gendringen te doen . 's avonds weer naar zeddam gefietstwas heerlijk weer. Dinsdagmorgen ondanks de regen samen met Thea naar Elten gelopen nu en keer langs de "Wilt"en laag Elten dus met en flinke omweg en waren om half drie weer in Zeddam. Op de terugtocht was het lekker droog en hebben veel mooie dingen gezien in het bos. Thea heeft foto's gemaakt die ik jullie niet wil onthouden. Vanmorgen met Henk nog een rondje Stokkum gedaan en vanmiddag begonnen wat ik gemakshalve de rommelkamer noem. De rommel verplaatst richting zolder en in de schuur. Heel wat keren de trap op en af gelopen daarom de vermoeidheid vooral in de kuiten.Ik noem het wel rommel maar dat is het niet, als de kamer klaar is wordt alles uitgezocht en weer terug op de plaats gezet. Morgen behang afhalen, texen, schilderen en dan een stukje laminaat leggen en weer inruimen maar dan zullen we al wel het weekend voorbij zijn dus dat wordt vervolgd. Vanavond een beetje met teksten aan het zoeken geweest en een heel mooie gevonden die hier boven staat. het is nu donderdag dus ik stop en probeer dadelijk nog even te slapen.

Turmac

donderdag 30 oktober 2008

Gisteravond op tv Gelderland gezien dat de laatste sigaretten bij BAT (het vroegere Turmac)gemaakt werden. Was zelfs voor mij emotioneel,het deed wel wat dat me, ook al ben ik er al meer als tien jaar uit dienst.

Toch is het de plaats geweest waar ik bijna vijfendertig jaar met veel pelzier naar toe ging. Het was toch een goed bedrijf die nog behoorlijke winst maakte.

Jammer dat de huidige directie te weinig invloed had bij het moederconcern.Dat was juist in het verleden de grote kracht. Een bedrijf dat in de hoogtij dagen toch twaalfhonderd mensen in dienst had en die op sociaal en cultureelgebied in de regio een voorbeeld was.

Op sociaal gebied en bedrijf die met veel dingen voorop liep, goede arbeidsomstandigheden, goede sociale voorzieningen. Vooral in de jaren zestig en zeventig een directeur die heel sociaal gezind was. door mijn lidmatschap van de ondernemingsraad in verschillende periodes kon ik toch behoorlijk meekijken in de keuken van het bedrijf, heb daar veel van geleerd en toch daar toch ook mijn steentje aan kunnen bijdragen aan veel voorzieningen. Ook de bijdrage van de vakbond is toch in de jaren tachtig van wezenlijk belang geweest om dat te bereiken waar het bedrijf bekend om was, ook de dertig jaren dat ik daar in actief in was heeft mijn kijk op de maatschappij mij gevormd.

Was ik in het begin toch de super rooie, later toch milder geworden en nu nu tot net links van het midden uitgekomen. Nog wel heel kritisch over de politiek en maatschappij.

Al heb ik zelf nooit gerookt, vond dat iets wat iedereen zelf moest weten of men rookte of niet.Ben nog steeds erg kwaad op het overheid gebeuren dat er in de horeca niet meer gerookt mag worden, het is natuurlijk ook een van de reden dat het nu dicht is. Als je nu in een café zit mis je wat, de reuk die er zo bij hoort, bierlucht en een dikke walm van de sigaret.

En nu Turmac historie, jammer ook voor de mensen die er voor twee jaar terug nog werkte en nu elders aan de slag zijn gekomen en nog moeten komen.

Weet nog niet wat er met de gebouwen gaat gebeuren maar sigaretten zullen er nooit meer worden gemaakt

Weer een stuk uit mijn leven weg.

Verkoudheid

maandag 10 november 2008

Vorige blog ( dat op blogspot is verdwenen)geschreven op een moment dat ik er eigenlijk niet voor in staat was. Snip verkouden en dat werd in een paar uur steeds heftiger. Het was een verkoudheid voor een hele week. Tot donderdagavond afwisselend tussen bed en bank. Vaak aan een reclamebord gedacht dat voor een paar jaar op de stations hing. "Ziektes komen te paard en gaan te voet"Was nu heel toepasselijk.
Heel af en toe alleen berichten nakijken, niks geschreven.
Donderdagavond toch naar de herdenkingsavond van de overledenen in Sydehem geweest. Jammer dat de belangstelling niet al te groot was. Toch mooi dat het toch wordt georganiseerd Zoiets is voor mij toch altijd belangrijk om bij te zijn, niet alleen als voorzitter van de cliëntenraad maar toch ook omdat er toch altijd bewoners worden herdacht waar ik regelmatig contact mee hebt gehad.
Vrijdagavond wezen kaarten in Doetinchem, heel gezellig.
Zaterdag een middag van de Woningbouwvereniging die honderd jaar bestond. Was bere goed en gezellig huifkar tocht en een stamppot buffet en tussendoor oude Hollandse spelletjes.
Zondag naar Alkmaar, eerste kennismaking van Gerry met Yvonne en alvast het verjaars bezoek. Heel gezellig gehad.Als je de "kleinkinderen"weer ziet, merk je toch dat je ouder wordt.
Maandag de rommelkamer verder afgemaakt, moet nog wel weer worden ingericht maar dat is toch het leukere werk.Het is een "blauwste" kamer geworden. Nu de trap nog en dan is het hele huis opgepimpt.
Gisteren samen met Thea een rondje Doetinchem gelopen. Het regende pijpenstelen toen ik richting Dichteren fietste nog even bij haar gewacht, toen we uit het appartement stapte was het droog. Het was schitterend weer en we hebben dan ook zo'n vijfentwintig kilometer gelopen. Gisterenavond de start van carnaval gezien, en dan hoofdzakelijk het "kolsche". Kom je meteen weer in stemming.
Deze week ook onze oude buurjongen uit Doesburg op Hyves gevonden, was toch leuk om van hem toch ook weer wat te horen.31 jaar niks meer van hem gehoord dan is het toch mooi zo.
En nu voorbereidingen treffen voor de novembermarkt in Sydehem. Heb daar nog heel wat voor te doen. Dus lekker druk maken. 

Begin van de winter

vrijdag 21 november 2008

Als de weersvoorspellingen uitkomen dan begint nu de winter. Zit er niet echt op te wachten of het moet en echte winter worden met een dik pak sneeuw en twee weken blijven liggen.

Het ging hier afgelopen nacht behoorlijk tekeer.Deze week druk geweest met het omrollen van stickerrollen voor een buurman.Dat zal nog twee weken door moeten gaan. De buurman had meer werk aangenomen als hij eigenlijk aan kon dus maar aan het helpen. Betekend dat mijn eigen werk nog even blijft liggen.Afgelopen week weer naar de vergaderingen van de schutterij geweest,ook daarin draai ik gewoon weer mee voor ik lid ben gewoon in het bestuur mee.

Woensdag carnavalsvergadering van de straat gehad, ook werk genoeg mee tot carnaval.

Tussen door mijn hyves bijhouden.

Gistermiddag ging ik met het fototoestel van Jan naar Sydehem om foto's te maken daar zag ik dat er nog oude foto's opzaten. Bij het bekijken zag ik dat het foto's van Pinksteren 28 mei 2007 waren, familie uitstapje op de pannenkoekenboot in Nijmegen. Foto's gemaakt twee weken voor Annie's dood 12 juni.Toch raar als je dat dan weer ziet en toch onbegrijpelijk dat ze toen "eigenlijk"niks mankeerde. Wist dat ze gemaakt waren, maar toen niet meer aangedacht en ook niet op de pc overgezet.

Vanavond naar Doetinchem naar een ver familielid die wilde wel eens weten hoe de stamboom Timmermans er uitziet.

Zondag novembermarkt in Sydehem, moet nog een dia slide show maken voor de Stichting Vrienden van Sydehem, kan er gewoon tussen door, veel foto's maken en dan maar overzetten. Dus ben dit weekend overal in de buurt.

En zaterdag komt Bart hier ook nog logeren en mag samen met Anouk de schoen zetten dus dat wordt zondagmorgen wel heel vroeg als we wakker gemaakt worden. Hopelijk voor allebei dat sint er nog wat in doet.

Dus het wordt wel en druk weekendje maar gelukkig helpt Gerry me overal mee, vooral zondag scheelt toch weer een hele boel.

Laatste foto van Annie met haar moeder

December

donderdag 27 november 2008

Nog een paar dagen en dan begint de winter. December weer in aantocht. Tijd voor voorbereidingen van alle festiviteiten. Zaterdag de sinterklaas cadeaus halen want vijf december vieren we dat bij Heidy en Marcel met de kinderen.Daarna de kerst, weet nog helemaal niet hoe die er uit zal zien. En dan oud en nieuw. tijd om balans op te maken van een jaar. Als de kalender vol is gooi ik die snel weer weg, geen jaar om als gelukkig te beschouwen. Veel te veel narigheid gebeurd dit jaar. Veel dierbare verloren.Wel een jaar die net als 2007 altijd in mijn herinnering zal blijven. Dit weekend in Ulft, vrijdag op visite,zaterdag kaarten en zondag komen kennissen bij Gerry.Afgelopen weekend was zaterdagavond een hele rel in de straat. drie politie auto's met zwaailicht. Wat was er gebeurd? Een man die hier pas woont had zijn vrouw in het been gestoken en die waren ze aan het zoeken, hebben hem snel gevonden.Voor en straat met een gemiddelde leeftijd van vijfenzestig is dat toch een hele opwinding. Bart die hier sliep had pech, helemaal gek van alles wat met politie te maken heeft, miste dit, ergens maar goed ook. Ze hadden beiden de schoen hier gezet. Zondagmorgen bleek dat er een rommelpiet was geweest die de schoenen had gevuld.(zie de foto's)Behalve speelgoed had die sint toch voor beide een onderbroek er bij gedaan. Anouk heeft altijd volgehouden dat sint zulke kado's nooit zou geven, keek toch wel vreemd op toen ze het uitgepakt had en Bart met een beteuterde stem , een onderbroek. Zondag novembermarkt in Sydehem, jammer de belangstelling uit Zeddam en omliggende dorpen was niet groot, helaas. Gelukkig kwamen Fien en Thonnis nog even hadden we tenminste nog wat te praten. Toch ook daarin gewoon weer doorgaan gelukkig veel hulp van de activiteitenbegeleiders van het huis. Verder de hele week bij een buurman aan het werk geweest met stickers om rollen. Zal daar nog een hel week mee druk zijn, kan dan ook even geen sticker meer zien, mar ja ook dat is voor een goed doel. Heb boven nu geen tv meer en als ik geluk heb en nog even doorwerk kan ik van de hulp die ik geef een nieuwe tv aanschaffen. Maar maak nu wel lange dagen. Nu nog een paar dagen met wat zon want van die grauwe lucht wordt je ook niet vrolijk van. voor alle lezers van mijn blog fijn weekend. Bedankt dat jullie mijn verhaal zo trouw lezen.

Stickers

woensdag 3 december 2008

Een paar van mijn hyves vrienden vroegen wat moeten we ons daar bij voorstellen stickers omrollen? dan nu een paar foto's . een rol met 24000 stickertjes moet dan om gerold worden tot rolletjes van 200. dat is alles.

Er moeten nu uiterlijk donderdag 140000 van die rolletjes gemaakt worden. doen we met 6 mensen. Het zijn prijsstickers voor de uitverkoop van Zeeman.

Verder was het een weekje van een hard werken en een toch wel een fijn weekend. Vrijdagmiddag naar Gerry gegaan, daar een rustige avond genomen. waren allebei toch wel behoorlijk moe van een drukke week. Gerry had het ook erg druk gehad dus we hebben samen veel tv gekeken.

Zaterdag eerst naar Doetinchem ook nog sint kado's gehaald. Toen de boodschappen meegenomen die we nog nodig hadden, het restant daarvan nog in Duitsland gehaald en 's avonds wezen kaarten.

Na eens een keer te hebben uitgeslapen kregen we zondag visite, een vriendin van Gerry met haar man uit 's Heerenberg, al pratend wamen we er achter dat we wel heel veel de zelfde mensen kenden. Was heel gezellig. '

s avonds naar Zeddam en het regende enorm onderweg.

Was drijfnat toen ik thuis was. Maar ja hoort er ook bij.

Maandag en dinsdag vergaderavonden gehad en vanavond voorbereiding voor carnaval. Vanavond een mannenavond dus er zal nog wel een glaasje fris genomen worden.

Weekend zal beginnen met sinterklaas met Bart en Anouk in de hoofdrol.

In het volgende blog kom daar op terug

Mijn rug

maandag 8 december 2008

Zo het sinterklaasfeest hebben we weer gehad.was een mooi feest met Bart en Anouk.

Het begon voor mij al op donderdag. Een nieuwe tv gekocht.Had boven geen toestel meer, dus maar een voor beneden gekocht en de ander vrijdagmorgen naar boven gebracht. Niet goed opgelet, dacht dat ik al boven was maar moest toen nog een trede. Kon mijn evenwicht maar net houden dat ik niet van de trap af donderde, schoot het me geweldig in de rug. Mezelf op de fiets gehesen en naar de drogist om maar iets van spierverslappers te halen. Begonnen toch vrij snel zijn werk te doen en de pijn werd dragelijk. Wel gelachen, Annette en Heidy zagen de nieuwe tv helemaal niet toen ze binnen kwamen, wel een verschil een tv van 56 cm eerst en nu een van 81 cm, viel niet op.

Tegen vier kwam Gerry en op naar Marcel en Heidy. Annette was al daar en de kinderen schrokken al toen we aanbelden. Bart was helemaal zenuwachtig. Kon maar niet wachten tot de sint zou komen. Toen de rokers even een rookpauze hielden buiten werd er op de deur gebonsd en stond er een grote zak met cadeaus buiten. De pakjes werden dan ook in een snel tempo uitgepakt en gunden zich niet de tijd om goed te kijken wat ze gekregen hadden, waren al weer met de volgende bezig. tegen negen moesten ze toch naar bed en bleven we nog gezellig bij mekaar om de sint verhalen met elkaar te delen.

Zaterdagmorgen moest Gerry al vroeg weer naar haar "werk". Vrijwilligerswerk bij de moeder Theresa stichting waar ze zich met hart en ziel voor inzet.

's Middags ben ik naar Ulft gefietst en daar meteen maar de infra rood cabine ingedoken. Is toch een eerlijk iets vooral als je het in de rug hebt. Toen nog even naar Silvolde en 's avonds lekker rustig op de bank.

Zondag naar Anholt de kerstwandeling gelopen 15 kilometer onder een prachtige zon met veel wandelaars en onderweg gluhwijn en soep was heerlijk.

Tegen tien weer naar Zeddam was wel koud maar had toch een goed weekend gehad. Nu voorbereiding treffen voor volgende week, dan gaan we een paar dagen naar Berlijn. Mooi vooruitzicht.

Eerst nog de "rommelkamer"afmaken, moet nog wel oppassen met de rug want die voel ik nog steeds. Tussendoor nog een paar vergaderingen deze week dan hebben we dat voor dit jaar toch ook weer gehad.

En natuurlijk ook de kerstboom nog zetten, eerste kerstdag Zeddam en tweede Ulft

En zorgen dat de pijn in de rug snel verder verdwijnt

De foto's van de kinderen met hun gekregen cadeaus bezig om toch even tot rust te komen voor ze naar bed gingen.

Effe weg

vrijdag 12 december 2008

Zo de pijn in de rug is zo goed als over, leer nog steeds niet uit te kijken.
De rommelkamer is geen rommelkamer meer,moeten alleen nog wat meubeltjes opgezet worden dan is het de stilte kamer.
Veel papieren en documenten doorgenomen en heel wat vernietigd, en nu voorbereidingen treffen voor vijf dagen Berlijn samen met Gerry.
Waarom Berlijn? We wilden naar een grote stad en zagen een pracht aanbieding bij
effe-weg dus besloten om dan maar naar Berlijn te gaan. Veel kennissen waren al daar geweest en iedereen vind het een geweldige stad, dus zondagmorgen vertrekken we al vroeg en dan zien we wel hoe het allemaal verder loopt. De kerstsfeer proeven, het holocoust museum bezoeken en in die paar dagen zoveel mogelijk zien.
Volgende week als ik terug ben de kerstboom zetten, de kaarten schrijven en dan maar zien wat de kerst brengt. eerste kerstdag Zeddam, tweede Ulft en de dagen er na weer afwisselen. Dat is de eerste planning, er zal nog wel wat gewijzigd worden.,dat is bij mij gewoonlijk.
Vandaag een rotdag, niet met de gedachten er bij geweest.
Is toch heel wat gebeurd afgelopen jaar.
De pc liep vanmiddag ook nog vast dus geen fijne vrijdag.
Nu een Tia Maria aan het drinken, nog even wachten of Anette nog thuis komt en dan maar proberen te slapen.
Een paar dagen geen nieuws uit Zeddam 

Weekend

zondag 21 december 2008

Het zullen een paar blogs worden die niet in chronologische volgorde zullen staan. Begin van achter naar voren.
Een ander weekend geworden als ik misschien gedacht had. ben tot de conclusie gekomen dat mijn denken en doen toch niet altijd parallel lopen. Blijf voorlopig maar solist.Dus alle plannen maar snel gewijzigd, misschien had ik die toch al wel klaar liggen.
Gisteren het huis eens flink onder handen genomen. Gewassen, en gedweild het ziet er allemaal weer toonbaar uit.
Moet nu veel meer doen nu Annette vaker weg is. Gelukkig voor haar dat er een nieuwe liefde is verschenen. Hopelijk dat ze nu het grote geluk eens vind.
Vrijdag met goede plannen om half negen de bus genomen naar Doetinchem om van daar uit te treinen. Had geen route vastgezet wilde mezelf verrassen waar ik terecht zou komen. Maar was vast besloten om zeker op de terugreis in Den Bosch terecht te komen en "Bosse bollen van Jan de Groot" mee te nemen.Toen ik op station Arnhem Velperpoort was, begon ik me te herinneren dat je op vrijdag helemaal niet vrij mag reizen. In Arnhem centraal maar vlug in de folder gekeken en nee het mocht helemaal niet.
Was toch in Arnhem dus toen maar naar het archief om toch maar wat aan de stamboom te doen.Ben nog wel weer wat tegen gekomen dus mij heerlijk vermaakt met heel veel dossiers uit de jaren 17 en 1800. Vaak moeilijk te lezen maar wel weer verder gekomen. Tegen drie had ik er genoeg van en even de stad in gelopen en de trein Doetinchem gepakt.
Daar gekomen nog even de binnenstad ingelopen om even iets kleins te eten.Was bij Bos en kwam daar een oud collega van Turmac tegen, we hebben zestien jaar samen gecarpoold en ieder is in 1999 toen zijn eigen weg gegaan. Lekker bijgepraat over alles en nog wat,ook hij had het nodige meegemaakt. Vastbesloten om het contact weer te herstellen en elkaar weer vaker te zien. Zo zie je maar alles heeft zijn zin en doel.
Was thuis tegen achten en het verloop van die dag eens flink overdacht. En daar mijn conclusie uit getrokken dat het leven soms vreemde wendingen kan maken.
Donderdag bijna de hele dag op Sydehem geweest, er was ingebroken bij drie mensen die in de aanleunwoningen wonen. Het had toch heel veel impact voor die mensen, helemaal over de toeren. Geld en sieraden weggenomen vooral die sieraden hadden toch grote emotionele waarden Kon alleen de verhalen aanhoren en toch proberen om de mensen zo goed en zo kwaad mogelijk te troosten. Helaas de daders zullen wel nooit gepakt worden.
We zullen als cliëntenraad samen met de leiding de veiligheid in en rond het huis nog eens onder de loep nemen.
Jammer dat ook een verzorgingshuis niet veilig is. 

Berlijn 1

zondag 21 december 2008

Voor enkele jaren terug was er reclame op de Duitse tv een reclame spot met de slogan:"Berlin ist eine reise wert". Was me er nooit van bewust dat het een kreet was die klopte. Toen we midden oktober eens besloten om een paar dagen een klein reisje te maken kwamen op een reis vier dagen Berlijn van Effe -Weg voor een spotprijsje, logies met ontbijt en de busreis. Al snel besloten om dat te doen.Zondagmorgen om 8 uur vertrok de bus uit Arnhem, Annette bracht ons daarnaar toe, moest op haar uitslaapochtend er toch nog vroeg uit. Via Hengelo gingen we dan richting Berlijn.

Na onderweg nog een stop gemaakt te hebben gingen we bij Helmsted de oude grensovergang bekijken. In de wachthokjes nog de apparatuur te zien die er gebruikt is vooral veel van de communicatie apparatuur stond er .

Het begon het donker te worden en het werd stil in de bus.

Berlijn binnen rijdend over de Kuhrfusterdam, badend in een zee van licht,fantastisch. De etalages uitnodigend om de meest exclusieve cadeaus te kopen. Zag meteen dat die winkels niet voor mij bestemd waren.

Was blij dat we Kick en Karstad tegen kwam. Paste beter bij de beurs.

De bus stopte bij het station Bahnhof Zoo en we mochten nog anderhalf uur daar rond kijken. In Berlijn waren vijftig kerstmartkten dus ook daar onder de Gedachteniskirche. Alles verlicht. Toen door naar het hotel, opgefrist en toen in de buurt zoeken of we wat te eten konden krijgen We zaten in het oostelijk gedeelte en even in zo'n wijkwinkelcentrum rondgekeken en maar bij "Dicke Paula" wat gegeten. Vroeg naar de kamer gegaan waren toch behoorlijk moe. Maandagmorgen een rondtour gemaakt met en gids, die heel goed op de hoogte was en ons de belangrijkste punten laten zien. Een gids die niet en bandje afrafelde maar heel gedetailleerd veel wist te vertellen en op veel vragen een antwoord wist.

Muur, Checkpount Charly, Reichstag, Holocoust monument,Brandenburgertor, Kurfusterdam. De tocht duurde tot half een en de bus bleef bij de Berliner dom staan en zou om half zes weer vertrekken richting hotel.Veel mensen uit de bus gingen nog een boottocht over de Spree maken maar wij wilden alle punten lopend bezoeken.

Dus over de prachtige Unter de Linde gelopen, onderweg een broodje genomen op naar de Branderburger tor. Veel gezien er was veel te bekijken. Onderweg hadden we een kaart van Berlijn gekocht en al snel een route uitgestippeld wat we zouden lopen die middag. Een route via veel bezienswaardigheden. Een tocht die we helemaal hebben afgelegd via vooral het Holocous monument die ook al is het misschien niet mooi toch heel indrukwekkend is. Als je er bij stilstaat wat de betekenis er van is voel je rillingen over heel je lijf. Onvoorstelbaar. Het museum was door werkzaamheden (net als heel veel musea) gesloten. Jammer . Doorgelopen naar de Kuhrfusterdam daar rondgekeken en ook in de buurt veel gezien. Via allelei straten doorgelopen naar de Alexanderplatz en weer naar de Berliner dom waar we om kwart over vijf in de bus zaten. In het hotel na opgefrist te hebben maar bijgeschoven aan het buffet (moesten niet veel extra voor betalen) en toen 's avond samen met de gids een lichttour maken door een weelderich verlichte stad. Volgende blog meer. De foto's zijn wel niet zo heel scherp want ze zijn met de mobiel gemaakt. Toch een kleine impressie

Berlijn 2

maandag 22 december 2008

De belevenissen van de maandag in een notendop weergegeven in vorig blog.Hoeveel we gelopen hebben die middag? Ongeveer 15 kilometer moe maar heel voldaan.Dinsdagmorgen vertrok de bus weer naar Bahnhof Zoo om negen en bleef daar tot half zes voor als je niet met de metro terug wilde kon je zo de bus weer nemen naar het hotel.Eerst natuurlijk het ontbijt, iets anders gegeten als het traditionele sneetje bruin met vruchten hagel. Er was zoveel dus maar gebruik van gemaakt. Banhof Zoo, het boek en de film Cristiane F.  van het gelijknamige station gelezen en gezien. Het is helemaal opgeknapt. Junks zie je er niet meer zitten elders, verborgen, voor toeristen. Geen enkele stad of plaats komt er vooruit dat het drugs probleem nog bestaat, drugs doden komen al jaren niet meer in de krant,ook in Nederland niet meer toch vallen er nog elke dag doden alleen volgens artsen sterven die nu een natuurlijke dood.Economie gaat voor menselijkheid, in vijftien jaar niets veranderd, alleen nog erger geworden het gebeurd nu achter de "muur" van de kraakpanden. Gooi alle drugs bij AH in het schap en verkoop het voor vijf cent en we zijn van een hoop ellende verlost, ben ik zeker van overtuigd.Maar ja er komen dan toch de centjes van de grote jongens in gevaar. Daar even rondgekeken, toen de Kuhrfusterdam opgelopen, de super dure winkels bekeken waar je een jurkje die je nog niet mat carnaval zou durven te dragen voor dertienduizend en een bijpassende string voor het spotprijs je van vijftienhonderd eurie. Maar goed dat er zo weinig stof aan zit dat een dame er nog niet eens en beha onder aan kan trekken anders moest daar ook nog voor betaald worden. Lekker bakkie genomen voor een gewone prijs, in de gedachtenis kirche rondgekeken. heel netjes chronologisch weer gegeven. Niet te bevatten dat mensen elkaar zulke vreselijke dingen kunnen aan doen. Als je dan weer buiten staat blijft het toch even stil in je, ook al stap je zo de wondere wereld van de kerstmarkt in. The show must go on,het geld moet rollen. Door naar het KaDeWE (Kauhof Des Westen), schitterende etalages en de entree, zoiets geweldig nog nooit gezien. Sparren van vier meter aan de ene kant en berkenbomen die misschien nog hoger zijn aan de andere kant, helemaal versierd met allerlei zaken dat je soms niet weet is het echt of is het gemaakt. het duurde dan ook wel een paar minuten voor je verder kon lopen, allerlei nationaliteiten die stonden te knipsen. Duur duurder het duurst leek het wel.Alleen maar even doorgelopen en toen op naar buiten, we wilden nog zoveel zien. Naar het gedenkteken van Von Stauffenberg lopend kwamen we en monument tegen voor mensen die uit psychiatrische inrichtingen, weeskinderen en oude mensen die geen familie hadden werden geselecteerd voor medisch proeven onder Hitler. Een betonnen bus zoals die is gebruikt staat er naast, Kippenvel als je leest. Die arts hebben ze pas na veertien jaar opgepakt, al die tijd gewoon in het noorden van Duitsland als arts nog gewerkt.o val je echt in die stad van de ene ellende in het andere. De mensen aan beide zijde hebben hun portie wel gehad, eerst Hitler en toen Stalin en opvolgers. We hebben heel wat gezien waar je normaal misschien niet komt en wat ook niet in alle boekjes staat aangegeven. En toen was het weer tijd voor de bus met toch hele indrukken. Gelopen nog meer als de dag ervoor,niet met de metro want ergens wilden we niks missen.Nog zo een paar foto's .

Berlijn (slot)

dinsdag 23 december 2008

Berlijn. Heel veel over en gelezen, vooral in de Lanny Budd cyclus van Upton Sinclair waar Berlijn heel gedetailleerd word beschreven. Waar gebeurtenissen van, voor,tijdens en na de oorlog uitvoerig wordt beschreven.Veel van die plekken die er beschreven staan hebben we bezocht.
Waren graag de tv toren ingegaan maar het was erg mistig die dagen, het zicht was erg beperkt.
Zijn wel op het dakterras van het KaDeWE geweest maar ook daar zagen we :mist, net als van uit de zevende etage van ons hotel. Jammer maar daarom een reden te meer om zeker nog eens terug tegaan in de lente en dan ook de joodse buurt bezoeken met de Synagoge en ook de musea.
En ook de Reichstag, dan zal 2 uur of meer wachten aangenamer zijn als nu met net twee graden boven nul en een harde wind.
Gerry en ik hebben veel gelopen alles bij elkaar meer dan veertig kilometers, en ik had een goeie kaartlezer bij me, verlopen hebben we ons dan ook niet vaak. Ik had veel gehoord van mensen die er geweest waren, het overtrof al mijn verwachtingen.
Berlijn zo vlak voor kerst was een belevenis die ik blij ben dat ik het meegemaakt hebt.Verlichting die je wel eens op de tv ziet is als je meemaakt toch heel anders.
De sfeer moet je meemaken. Net als een voetbalwedstrijd, er bij zijn dat is het. Ook de kerstmarkten waren heel bijzonder, niet alleen om te zien maar ook de afzonderlijk geuren waren heel apart. Elke markt had zijn eigen geuren bij zich, de zoete weeë geur van de noten en gebakkramen en de lekkere kruiden geuren,
De terugreis verliep voorspoedig en op het laatst moment hadden we ons opgegeven voor het afscheids diner in de Lutte. Dat was zeker heel goed 3 gangen en net zoveel kunnen drinken als we wilden.
Helaas was het tevens de laatste reis die we samen hebben gemaakt, Gerry en ik gaan in de toekomst ieder zijn eigen weg. Nu zijn de voorbereidingen voor kerst achter de rug. Kerstboom staat er, nu eens heel sober gehouden, alleen zilver en zwart gebruikt paste toch het beste bij mijn stemming.
De rommelkamer is helemaal af, gisteren nog een vensterbank vervangen, was meer werk als ik gedacht had. Nog een andere stoel voor de computer aangeschaft, staat beter bij de andere meubels in de kamer.
Morgen komen Yvonne en Gabrie koffiedrinken en 's avonds bij Marcel en Heidy en de kinderen samen met Annette gourmetten. Vrijdag is nog onbekend wat ik ga doen.
Voor mijn lezers fijne kerstdagen en laat eens zien wie het allemaal leest. Sommige weet ik wel dat die mijn blogs lezen maar ben wel benieuwd wie de andere bezoekers zijn

Kerst maar dan anders

vrijdag 26 december 2008

Het is een andere kerst geworden als ik me voor twee weken terug nog had voorgesteld.

Maar wel een heel leuke kerst. Eerste kerstdag in de middag de kinderen allemaal bij elkaar .Bart en Anouk gewezen dat er toch nog cadaeu's onder de boom lagen. Die werden vlug uitgepakt, maar er lag ook nog wat voor ieder onder.

Anouk had dat al vlug door en pakte het vlug op. Bart mocht het uitdelen, het was een kleinigheid voor iedereen. Denk dat ik zelf het meeste moeite had toen ik de verwonderde blikken zag.

's Avonds gourmetten bij Marcel, Heidy,Annette, heel gezellig nog lekker nagepraat.

Tweede kerstdag een eind wezen wandelen,was koud maar toch heel mooi Langs het montferland teruggelopen en in de weide beneden stonden runderen beschutting te zoeken tegen de bosrand.

Eerste kerstdag was ik al heel vroeg wakker en moest terugdenken aan kerst van vroeger. Nog broer en zussen in huis. Twee uur in de nacht ging mijn vader met de fiets regen, sneeuw of wat voor weer dan ook op pad. Eerst naar Azewijn, dan naar Wijnbergen en dan via Braamt naar Zeddam om zich aan te kleden voor de nachtmis die om vier uur begon. Hij ging de straatverlichting handmatig aan zetten, zo dat de mensen die naar de nachtmis gingen wat zie konden. Het was een fietstocht van zo'n 15 kilometer op een fiets die toch zo erg licht liep. Heeft hij tot een jaar of vijf na de oorlog nog gedaan, toen werdt het automatisch. Dan met z'n allen naar de nachtmis, alleen meestal oma niet, die dekte de tafel voor als we weer terug kwamen, dan met z'n allen (minstens negen personen) ontbijten. Dat gebeurde anders bijna nooit, iedereen ging op andere tijden de deur uit. De tafel voor die tijd toch rijk gedekt en opgemaakt. Als iedereen aan tafel zat vertelde oma (die was toen al over de negentig) het kerstverhaal op haar eigen manier. Heb in de loop van de jaren toch steeds meer bewondering voor mijn ouders te krijgen die met zo weinig middelen zo veel voor ons deden.

Hebben toen de kinderen nog klein waren ook nog heel lang alleen echte kaarsjes gebruikt. Het waren wel "provo"jaren waar je je toch een beetje tegen tradities afzette. Yvonne vertelde gisteren nog dat het wel fijne kerstdagen waren geweest, los, ze moesten niet zo veel maar toch wel sfeervol. Later werden het de dagen van eten en drinken zoals de meeste van ons dat vieren.

Toch zijn er kerstdagen die me altijd bij blijven. 1964 zag op WIKIPEDIA dat het de koudste kerstdagen van de eeuw waren geweest, ik had het niet koud want lag toen in het ziekenhuis met gescheurde ruggenwervel.Kerstmorgen om zeven uur begon het te sneeuwen, heel bijzonder. Kan me dat beeld zo weer voor me zien.

1979 kerst in Zwitserland, wij zaten boven op een berg en keken in een groen dal, op tv zagen we dat Nederland was ondergesneeuwd.1994 de eerste kerst zonder Hans, het liefst toen de kerst overgeslagen, Yvonne en de kinderen kwamen dus toch er maar wat van gemaakt.

2007 in Limburg, ook heel bijzonder.Heel gezellig er lag een berg cadeau's onder de kerstboom. Dean en june konden hun blikken er niet vanafhouden. Kan me voorstellen dat het daar zonder Dean toch wel kerst maar geen feest is geweest, maar Anne - Marie kennende er toch wel de nodige moeite gedaan heeft om er wat moois van te maken. Moet zeggen dat alle kerstdagen alle maal feestdagen waren. Voor Laura vandaag nog een stuk familiegeschiedenis uitgezocht.

Dit hebben we weer gehad morgen weer een bijna gewone zaterdag

29 december 1966

zondag 28 december 2008

Een heel bijzondere dag. 28 december 1966, Ans was al vroeg gaan liggen, was moe. Ze was die middag nog naar het consultatiebureau gelopen. Alles was goed en volgende maand terugkomen was het advies die onze huisarts gegeven had. Het kind zou toch ook rond vijftien februari komen. Tegen tienen riep ze me en zei dat ze toch wel pijn in de buik had en het wel leek dat de weeën al begonnen waren.Na nog even gewacht te hebben en de tijd eens in de gaten gehouden, toch maar de dokter waarschuwen.

We hadden nog geen telefoon en de fiets gepakt en naar de dokter gefietst, de dokter was er niet maar kon wel telefonisch geraadpleegd worden, dus gevraagd en verteld hoe het er bij stond. Het leek hem nog niet dat het al zou gebeuren en ik moest nog even naar huis en als de weeën snel achter elkaar kwamen dan moest ik hem meteen waarschuwen.

Toen ik weer thuis kwam, kwamen de weeën steeds sneller en tegen elven al om de vier minuten. Weer naar de dokter(hij was op een feestje en was nog niet thuis) weer gebeld. Ik kom direct was zijn antwoord, en bijna tegelijk met mij was de dokter er ook.

Na een vluchtig onderzoek, warm aankleden veel handdoeken mee en ik breng jezelf naar het ziekenhuis. Het kind is te klein om je thuis te laten bevallen en een ambulance duurde te lang.Helemaal beduusd wat er gebeurde, handdoeken gepakt. jas over de peignéoir gedaan en dat in de mini van de dokter. Onderweg elke keer vragend: gaat het nog?

We woonden in bij mijn zus Lien in Duiven, die gewaarschuwd en Yvonne daar aan toevertrouwd.

Op naar Zevenaar naar het ziekenhuis. Daar was de deur op slot en na dat de dokter verschillende keren op de bel gedrukt te hebben kwam daar een oude non aangewaggeld.

We moesten er alle drie om lachen en Ans in een rolstoel met een berg handdoekken bij de hand met spoed naar de verloskamer. Onderweg verwisselde onze dokter bij de kerststalletjes de beeldjes van plaats. De verloskundige en de kinderarts waren er ook snel, de huisarts vroeg of hij er ook bij mocht blijven, misschien kan ik er nog wat van leren was zijn argument. Ook leerlingverpleegsters die nog nooit een bevalling hadden meegemaakt mochten er ook bij blijven, dus er stonden wel acht mensen rond het bed. Het was ook een heel ontspannen gebeuren, de enigste die nerveus was, was ik, maar dat was bijzaak, alles verliep voorspoedig en er werden van alle kanten dan ook grappen gemaakt. Bij een volledige ontsluiting zei de kinderarts"zou het wat zijn om zo naar de HEMA te lopen"? Nou dat leek Ans toch niet de meest prettige manier van lopen. Daar tien voor een 29 december, kwam Hans ter wereld. Inderdaad een heel klein mensje, net vijf pond bracht hij op de weegschaal. Snel werd hij naar de couveuse gebracht en de aandacht ging verder naar de moeder toe, die na een heel snelle bevalling toch wel heel moe was.

Om drie kwam onze dokter weer op de kamer en vroeg of ik met hem mee wilde rijden naar huis toe, je kan hier niks meer doen en je vrouw moet rusten was zijn gebieden toon.

Onderweg de vraag, heb je een borrel bij de hand? Ja dat had ik en de dokter ging nog met me mee naar boven om nog een paar borrels te drinken. Hij was er sneller mee als ik want hij had er al vier nar binnen gewerkt en ik maar een. Om vijf ging hij weer want om half acht begon de praktijk weer.Wat waren we blij een dochter en nu een zoon.

Dat is het verhaal twee en veertig jaar geleden.

Wat zou ik graag vandaag naar zijn verjaardag zijn gegaan.

Helaas zal ik dadelijk alleen naar zijn graf kunnen gaan.

Het is wel zijn verjaardag, maar al voor de vijftiende keer voor ons geen feestdag,ook al drink ik meestal toch een biertje of iets sterks op hem en zeg :Proost Hans.

foto Hans net uit het ziekenhuis na tien dagen/27 jaar later zijn grafsteen

Vaarwel 2008

woensdag 31 december 2008

Op deze laatste dag van het jaar nog een blog.
Afgelopen jaar weer het wandelen opgepakt. Zondag nog een hele grote wandeling gemaakt via het hoogste punt van de gemeente Montferland. Was koud maar hele mooi. Onder het wandelen de balans van een jaar opgemaakt.
2008 een jaar met ups en dows.
Een jaar dat begon in een dichte Limburgse mist.
Carnaval gedeeltelijk Limburgs en Zeddams en veel in beide plaatsen voor de tv.
Heel speciale Pasen en verjaardag gevierd.
Spannend voorjaar rond de transplantatie van Dean. Onder een donkerbruine beukenboom genoten van de zon.
Deceptie in juni, gewandeld in Nassau in juli. Een metamorfose in huis meegemaakt.
Lange wandeltochten in augustus.
September veel dierbare verloren Dora,helaas toch ook Dean en dan nog een paar heel goede bekenden.
Het najaar veel in Ulft geweest en vandaar uit veel ondernomen. December Berlijn en weer een teleurstelling.
Een jaar besmet geraakt met het hyves virus.

54 blogs geschreven.

Afscheid genomen en weer teruggekomen.

Gelachen en gehuild.

Rotzooigemaakt en weer opgeruimd.

Stil geweest en gepraat.

Gelezen en geschreven.

Gevloekt en gebeden.

Geschuurd en geverfd.

Oude vrienden verloren en nieuwe er bijgekregen.
En de balans slaat ondanks alles toch positief door.

Heb gemerkt dat heel veel mensen je helpen,om je geven en dat ik veel geholpen ben.

Vooral gesteund door mijn allernaasten, de kinderen en kleinkinderen.

Maar ook heel veel steun van alle vrienden en buren gekregen.

Ieder die me afgelopen jaar heeft gesteund in welke vorm dan ook, dank er voor.

2009?We laten ons net als andere jaren weer gewoon verrassen.

We gaan ervoor

foto's:de kerstboom voor 2018 en de hoogtesteen op de hetteheuvel. 93 mtr boven n.a.p

Nieuw jaar

zaterdag 3 januari 2009

Oud en nieuw, wat een traditie is het toch.
Elk jaar neem ik me voor om er niet aan mee te doen maar trap er toch bijna elk jaar weer in. Dit jaar had ik in eerste instantie andere plannen maar heb het weer bijgesteld en er toch maar wat van gemaakt.
Oud jaar begon met de ontdekking dat de wasmachine het niet meer deed. Achter in "het hok"waar hij staat was er een temperatuur van nul graden, ventilator kachel er bijgezet en in pyjama begonnen om te kijken of ik er zelf wat aan kon doen.
Ja in de klok zat een draadje los en toen het weer gesoldeerd was deed hij het weer. Intussen gemerkt dat er bij mij ook een draadje los zat want ik was blauw van de kou. In plaats me eerst eens aangekleed had , in die dunne pyjama daar aan het prutsen.
Binnengekomen de verwarming nog meer gewaardeerd als anders. Het betekende dat mijn voornemen om oliebollen te bakken niks werd.
Het was al te laat om daar nog aan te beginnen.Van alles in huis gehaald voor het geval er nog visite zou komen.
Kon overal terecht om daar het feest te vieren, maar had op Sydehem beloofd om te helpen met de oudjaar bingo. Om half zeven er naar toe gegaan en met een paar mensen een geweldige avond bezorgd.Je kunt merken dat de mensen toch steeds slechter zijn als ze binnenkomen, de belangstelling loopt dan ook elk jaar wel wat terug. Nu waren sommige bewoners van de aanleunwoningen er niet, durfde het huis niet mee uit na de inbraak van twee weken geleden. Toen het tegen tienen afgelopen was nog met wat mensen meegelopen en moest eerst alles nakijken of het wel veilig was. Jammer dat zoiets is gebeurd.
Tegen elven naar Marcel en Heidy gegaan, Annette met Paul waren er ook en ook de buren met de kinderen dus een heel huis vol. Was gezellig ook met de kinderen. Twaalf uur, de straat op en ook naar de eigen straat, links en recht een drankje genomen en toen bij mijn buren Johan en Doortje terecht gekomen.
Toen belde Yvonne om de wensen over te brengen, kreeg te horen dat hun toch een spannende middag hadden gehad. Bij de buren was er brand uitgebroken in het dak, vuurwerk. Ook Yvonne moest het huis uit, had alleen maar de fotoboeken mee kunnen nemen en nog een paar persoonlijke zaken.Brandweer was snel bijgekomen en heeft de brand van uit hun huis bestreden. Bij de buren wel water en roetschade maar bij Yvonne was de schade meegevallen.
Schrok wel van het verhaal, besefte pas een paar uur later de impact van alles.
Om drie uur maar naar bed gegaan. Volgende morgen toch al weer om acht beneden geen hoofdpijn had ook niet te veel alcohol gehad. "s middags bij de overburen Tonis en Fien geweest, zaten nog meer bekenden en na het bier, toen de anderen weg waren met zijn tweeën aan de whisky. Heb het geweten, de fles was leeg en wij waren vol.
Thuis gekomen en op de bank gaan liggen en in slaap gevallen. Wakker geworden met een toch wel grote hamer in mijn hoofd.
Hele dag gehouden en nu na een goede nachtrust weer helemaal boven jan. Mezelf beloofd om dat nooit meer te doen, komt me ook bekend voor.
Heb dat al eens eerder gezegd. Vanmiddag naar 's Heerenberg en verder afwachten wat er komt. 

Nieuwe ronde nieuwe kansen

dinsdag 6 januari 2009

Zaterdagavond een verschil van mening uit gepraat. Ook al ben je beide over de zestig toch blijf je alle twee blagen. Alle verschillen weer recht gestreken, dus Gerry en ik gaan gewoon weer verder. Het is behoorlijk koud geworden. Hoor net dat het in Zeddam

min twaalf is, heb zelf nog niet op de thermometer gekeken, maar moet alle zeilen bijzetten om de vaatwasser en wasmachine dooi te houden. Vanmorgen al vroeg opgestaan en de ventilatorkachel aangezet, dadelijk maar wasmachine aanzetten dan wordt het ook weer warm van. Op Hyves staan veel familieleden op en heb al een paar verzoeken gehad voor foto's of bidprentjes. Nu ben ik bezig om die te scannen en ga daar een familie blog van maken ook ben ik de stamboom op familieband aan het zetten maar dat is een hele klus. Heb al wel een stamboom klaar op internet maar wil dat nog niet publiceren, en kan juist dat programma niet overzetten dus moet al die gegevens handmatig overzetten.Tot nu heb ik ruim twaalfhonderd namen en gegevens dus dat kan nog wel even duren voor dat het helemaal klaar is. Tussendoor het huis doen, vrijwilligerswerk,en zorgen voor lichaamsbeweging en ook het koken niet verwaarlozen. Begin daar steeds meer plezier in te krijgen en van alles uit te proberen. Gisteren witlof met verschillende soorten kaas gemaakt met een salade van witlof,appels,mandarijnen en gember geprobeerd. was heerlijk. Scheelt dat ik het alleen maar hoef te eten en dus eigenlijk dat klaar maak wat je zelf lekker vind. Probeer toch elke dag voor mezelf te koken en het lukt behoorlijk. Kom eigenlijk elke dag nog tijd te kort. Ga laat naar bed en weer vroeg weer op. Nog steeds erg onrustig, is ook zo veel gebeurd afgelopen maanden. Een hele wandeling gemaakt, was prachtig in het bos. Foto's ook op hyves gezet. Weer eten gekookt en tussen door steeds die ventilator kachel aangezet. Temperatuur buiten bleef steeds tussen min vijf en min negen tot het donker werd toen rond de min tien, nu nog (twaalf uur)min elf. Dadelijk naar het archief in
's Heerenberg en dan al die gegevens weer verwerken. Och een mens moet toch wat te doen hebben. Een blog begonnen op dinsdagmorgen vijf uur en afgemaakt woensdagmorgen vijf na twaalf.