Berlijn 2

maandag 22 december 2008

De belevenissen van de maandag in een notendop weergegeven in vorig blog.Hoeveel we gelopen hebben die middag? Ongeveer 15 kilometer moe maar heel voldaan.Dinsdagmorgen vertrok de bus weer naar Bahnhof Zoo om negen en bleef daar tot half zes voor als je niet met de metro terug wilde kon je zo de bus weer nemen naar het hotel.Eerst natuurlijk het ontbijt, iets anders gegeten als het traditionele sneetje bruin met vruchten hagel. Er was zoveel dus maar gebruik van gemaakt. Banhof Zoo, het boek en de film Cristiane F.  van het gelijknamige station gelezen en gezien. Het is helemaal opgeknapt. Junks zie je er niet meer zitten elders, verborgen, voor toeristen. Geen enkele stad of plaats komt er vooruit dat het drugs probleem nog bestaat, drugs doden komen al jaren niet meer in de krant,ook in Nederland niet meer toch vallen er nog elke dag doden alleen volgens artsen sterven die nu een natuurlijke dood.Economie gaat voor menselijkheid, in vijftien jaar niets veranderd, alleen nog erger geworden het gebeurd nu achter de "muur" van de kraakpanden. Gooi alle drugs bij AH in het schap en verkoop het voor vijf cent en we zijn van een hoop ellende verlost, ben ik zeker van overtuigd.Maar ja er komen dan toch de centjes van de grote jongens in gevaar. Daar even rondgekeken, toen de Kuhrfusterdam opgelopen, de super dure winkels bekeken waar je een jurkje die je nog niet mat carnaval zou durven te dragen voor dertienduizend en een bijpassende string voor het spotprijs je van vijftienhonderd eurie. Maar goed dat er zo weinig stof aan zit dat een dame er nog niet eens en beha onder aan kan trekken anders moest daar ook nog voor betaald worden. Lekker bakkie genomen voor een gewone prijs, in de gedachtenis kirche rondgekeken. heel netjes chronologisch weer gegeven. Niet te bevatten dat mensen elkaar zulke vreselijke dingen kunnen aan doen. Als je dan weer buiten staat blijft het toch even stil in je, ook al stap je zo de wondere wereld van de kerstmarkt in. The show must go on,het geld moet rollen. Door naar het KaDeWE (Kauhof Des Westen), schitterende etalages en de entree, zoiets geweldig nog nooit gezien. Sparren van vier meter aan de ene kant en berkenbomen die misschien nog hoger zijn aan de andere kant, helemaal versierd met allerlei zaken dat je soms niet weet is het echt of is het gemaakt. het duurde dan ook wel een paar minuten voor je verder kon lopen, allerlei nationaliteiten die stonden te knipsen. Duur duurder het duurst leek het wel.Alleen maar even doorgelopen en toen op naar buiten, we wilden nog zoveel zien. Naar het gedenkteken van Von Stauffenberg lopend kwamen we en monument tegen voor mensen die uit psychiatrische inrichtingen, weeskinderen en oude mensen die geen familie hadden werden geselecteerd voor medisch proeven onder Hitler. Een betonnen bus zoals die is gebruikt staat er naast, Kippenvel als je leest. Die arts hebben ze pas na veertien jaar opgepakt, al die tijd gewoon in het noorden van Duitsland als arts nog gewerkt.o val je echt in die stad van de ene ellende in het andere. De mensen aan beide zijde hebben hun portie wel gehad, eerst Hitler en toen Stalin en opvolgers. We hebben heel wat gezien waar je normaal misschien niet komt en wat ook niet in alle boekjes staat aangegeven. En toen was het weer tijd voor de bus met toch hele indrukken. Gelopen nog meer als de dag ervoor,niet met de metro want ergens wilden we niks missen.Nog zo een paar foto's .