 |
Op de 13e schreef ik dat mijn plan vast lag om het Naoberpad te gaan lopen. Op woensdag 17 juli was het zover, gewapend met een oude route beschrijving ging ik om elf zeven op pad.Rugzak op en merkte al snel dat 14 kg. toch redelijk veel is.
Had niks teveel meegenomen maar het drukte behoorlijk op mijn schouders. Volgde de oude route en liep via de Kornhosterweg richting Hartjesweg naar Azewijn. toen ik goed en wel op de Hartjesweg was nog eens omgekeken richting Zeddam.
Dit was dan ook wat ik nog zag, kerktoren en witte molen. Dat is het fijne van een compacte camera, je kan hem zo in de broekzak stoppen. In Azewijn kleine stop en gemerkt dat de route beschrijving niet meer deugde. Die meteen maar gedumpt. Gelopen en in Gendringen nog even naar het kerkhof naar het graf van mijn zus en zwager gegaan. Allebei veel te jong overleden.
Gendringen veel nostalgie liggen, ben ik begonnen te werken als vijftienjarig jongetje. Daar nog even aan gedacht toen ik er voorbij liep, is nu een cafetaria geworden.
Grens over gestoken en langs het kasteeltje van de fam. te Pas gelopen naar Anholt. Een paar prachtige pauwen liggen lekker verkoeling te zoeken en richten zich voor mij niet op.
Bij Onstein even een cola gedronken en toen door naar Isselburg.
Daar praatje gemaakt met iemand die me een pension in de buurt aanraadde. Was kort bij daar naar toe gelopen maar was niemand thuis. Doorlopen dan maar was pas vier uur naar Bocholt 12 km..
Gelopen en route weer terug gevonden. Na een twee uur gelopen te hebben kwam ik een bordje Bocholt 12 km tegen.
Oei verlopen dus maar verder want zat midden in de bush. Niks in de buurt te bekennen als hier en daar een boerderij. Nog maar eens twee uur gelopen en aar gevraagd hoe ver het nog was. Nog 6 km was het hoopgevende antwoord.
Prachtig maar kan de voeten en rug al behoorlijk voelen.Nog maar eens een paadje opgezocht. Erg veel naar grind, niet het prettigst om over te lopen maar ja moest wel. Kwam op de verharde weg en een auto stopte en vroeg waar ik naar toe most. Bocholt, was mijn antwoord, stap maar in want is zeker nog drie uur lopen vertelde die mijnheer me.
Intussen was het half negen geworden en had de nodig km wel gemaakt in 14 uur behoorlijk doorlopen. Werd netjes bij het hotel wat ik al uitgezocht had afgezet.Afwachten of er nog een kamer vrij was, gelukkig was die er. Een kop Serbische bohnen suppe genomen en naar bed gegaan. Doodop en me afgevraagd waar ben ik aan begonnen was.
