Lien Timmermans, deel drie, slot

Ze moesten eerst wel wennen in Doetinchem, het was wel een hele omschakeling van zo de tuin in naar een balkon met prachtig uitzicht over de Kruisbergse bossen.
Voor Lien was het wel wennen zo zonder Bep en zocht ook al snel weer aansluiting met Annie en Gerrit en met Dora. Ze ging nu met hen op vakantie en natuurlijk ook naar Leidschendam en Enschede op visite of hun kwamen voor een paar dagen logeren in Doetinchem. de eerste jaren na de vut van Rients leek het wel bij hun alleen maar plezier en vakantie was.

Dora en Lien bij de vakantieman Frits Bom

Rients krijgt het afscheidscadeau
van directeur Dietz

Na twee jaar in Doetinchem kreeg Lien last van hartritmestroringen en moest regelmatig naar het ziekenhuis gebracht worden. Maar als het weer een beetje ging werden de reisgidsen weer voor de dag gehaald en werd er een vakantie gepland. Of met de een of met de ander of allemaal tegelijk. Soms even een huisje in Nederland anders een reis naar Spanje of Oostenrijk.Rients vond het allemaal prachtig, als hij maar een sigaar had en een kop koffie was de wereld dik in orde voor hem.
 Hij had zevenentwintig jaar bij Turmac gewerkt en was heel  blij dat zijn werkzame leven er op zat. Begin jaren negentig kreeg Rients te horen dat hij leed aan een Non Hodgkin, een vorm van lymfklier kanker. Chemo kuur en bestralingen volgden.
Soms was hij zo ziek, vooral na de bestralingen dan was het wel een ellende om hem zo te zien. De koffie smaakte niet meer en het eten werd ook minder maar hij bleef best optimistisch en in 1993 werd hij kankervrij verklaard en kreeg toch zijn levenslust weer terug, dronk zijn kopje koffie weer en ook zijn sigaar smaakte weer als vanouds.
Intussen was het zo gewoon geworden als  Yvonne en Gabrie, Koen en Laura

Rienst toen hij zo ziek was

 bij ons kwamen dan was het vanzelf dat Lien en Rients ook bij ons kwamen. Ook als wij met verjaardagen richting Alkmaar gingen waren ze van de partij. We trokken veel met elkaar op. Een klap voor hun was het ook wel toen Hans kwam te overlijden, Hans die bij tante Lien weinig kwaad kon doen. Op mijn verjaardag in 1996 ze hadden net de koffie op toen Rients plotseling niet goed werd. Naar het ziekenhuis en bleek dat de kanker weer was terug gekomen. Lien die in die periode ook regelmatig weer last van hartritmestoornissen had kreeg ook een vorm van medicijnvergiftiging.
Het was net of ze helemaal aan het dementeren ging. Door dat ik een geriater in schakelde kwam dat allemaal nog redelijk goed. Het bleek ook dat de nieren bij haar niet voldoende werkten en en die combinatie maakte het allemaal wel lastig.

ergens lekker te eten

Soms lagen ze tegelijk in het ziekenhuis. Rients ging naar Den Ooiman om te revalideren en als Lien dan i het ziekenhuis lag, haalde ik hem op om naar Lien toe te gaan. Zo ook Pinksteren 1996 was met Rients naar het ziekenhuis geweest en bij het terugbrengen kreeg hij een herseninfarct.
Het lopen ging toen hard achteruit en kwam in een rolstoel te zitten. Hij wach
tte 's avonds  geduldig tot ik kwam en dan gingen we in het restaurant een kopje koffie drinken en hij rookte een sigaartje en dan was de dag voor hem al geslaagd. Op 3 oktober kreeg hij weer een herseninfarct en kwam in coma te liggen.
Ben regelmatig bij hem geweest en ook de nachten daar gezeten een keer samen met Marijke en een keer met Leny. De eerste dagen hadden we nog iets van reactie maar na twee dagen was er niks meer. Op maandag 7 oktober 1996 toen Leny en ik aan het bed zaten is hij overleden.

Lien voor het raam op de uitkijk

We waren net bezig om ze samen in een verzorgingshuis te krijgen toen Lien in het ziekenhuis lag en Rients dus overleden was.
Lien kon niet meer terug naar haar eigen woning en in Zeddam was er plaats in verzorgingshuis Sydehem.

Dus Lien verhuisde ook al een beetje met tegenzin naar Zeddam. In het begin had ze nog wel veel aanspraak met oude bekende en bloeide weer wat op. Na een half jaar kwamen Bart en Annie ook daar wonen en ze trokken regelmatig met z'n drieën op en gingen samen koffiedrinken. 23 september kregen we te horen dat Lien erg ziek was en niet lang meer te leven had. Op 26 september 1998 is ze rustig ingeslapen, Dora en Ineke waren er ook bij. 

Lien had na de dood van haar Rients de moed niet meer op kunnen brengen om nog wat van het leven te maken.