Voor Lien was het wel wennen zo zonder Bep en zocht ook al snel weer aansluiting met Annie en Gerrit en met Dora. Ze ging nu met hen op vakantie en natuurlijk ook naar Leidschendam en Enschede op visite of hun kwamen voor een paar dagen logeren in Doetinchem. de eerste jaren na de vut van Rients leek het wel bij hun alleen maar plezier en vakantie was.
Dora en Lien bij de vakantieman Frits Bom |
Rients krijgt het afscheidscadeau van directeur Dietz |
Hij had zevenentwintig jaar bij Turmac gewerkt en was heel blij dat zijn werkzame leven er op zat. Begin jaren negentig kreeg Rients te horen dat hij leed aan een Non Hodgkin, een vorm van lymfklier kanker. Chemo kuur en bestralingen volgden.
Soms was hij zo ziek, vooral na de bestralingen dan was het wel een ellende om hem zo te zien. De koffie smaakte niet meer en het eten werd ook minder maar hij bleef best optimistisch en in 1993 werd hij kankervrij verklaard en kreeg toch zijn levenslust weer terug, dronk zijn kopje koffie weer en ook zijn sigaar smaakte weer als vanouds.
Intussen was het zo gewoon geworden als Yvonne en Gabrie, Koen en Laura
Rienst toen hij zo ziek was |
Het was net of ze helemaal aan het dementeren ging. Door dat ik een geriater in schakelde kwam dat allemaal nog redelijk goed. Het bleek ook dat de nieren bij haar niet voldoende werkten en en die combinatie maakte het allemaal wel lastig.
ergens lekker te eten |
Het lopen ging toen hard achteruit en kwam in een rolstoel te zitten. Hij wach
tte 's avonds geduldig tot ik kwam en dan gingen we in het restaurant een kopje koffie drinken en hij rookte een sigaartje en dan was de dag voor hem al geslaagd. Op 3 oktober kreeg hij weer een herseninfarct en kwam in coma te liggen.
Ben regelmatig bij hem geweest en ook de nachten daar gezeten een keer samen met Marijke en een keer met Leny. De eerste dagen hadden we nog iets van reactie maar na twee dagen was er niks meer. Op maandag 7 oktober 1996 toen Leny en ik aan het bed zaten is hij overleden.
Lien voor het raam op de uitkijk |
Lien kon niet meer terug naar haar eigen woning en in Zeddam was er plaats in verzorgingshuis Sydehem.
Dus Lien verhuisde ook al een beetje met tegenzin naar Zeddam. In het begin had ze nog wel veel aanspraak met oude bekende en bloeide weer wat op. Na een half jaar kwamen Bart en Annie ook daar wonen en ze trokken regelmatig met z'n drieën op en gingen samen koffiedrinken. 23 september kregen we te horen dat Lien erg ziek was en niet lang meer te leven had. Op 26 september 1998 is ze rustig ingeslapen, Dora en Ineke waren er ook bij.
Lien had na de dood van haar Rients de moed niet meer op kunnen brengen om nog wat van het leven te maken.
Wat mooi geschreven! Tante Lientje ... en Oom Rienst natuurlijk. Er komen heel wat herinneringen naar boven.
BeantwoordenVerwijderenHele mooie foto trouwens van tante Lien en oom Rienst samen. (Ja - ik blijf Rienst zeggen). Bedankt dat je dit allemaal schrijft!
En de beroemde foto met Frits Bom natuurlijk!!