woensdag 23 oktober 2013

Lien Timmermans deel 2 Duiven

Duiven waar Lien en Rienst woonden werd na Lochem en later Borculo wel het trefpunt.
Van vrienden en ook van de familie. Je was altijd welkom en kreeg altijd genoeg te eten en drinken. Zelf keek ik ik in het begin mijn ogen uit. Voor die tijd hadden ze het super modern ingericht. Ging veel naar hun toe en was niet de enigste. menige neef en nicht is er wel eens geweest en soms ook samen om te logeren.
Ze hadden al snel contact met de buren, aan de ene kant Toon en Maria en aan de andere kant Gradus en Dinie. Toon was een klein mannetje en die nogal behoorlijk stotterde, Maria een grote struise Duitse. De hele familie kon het goed met hun vinden. Gradus en Dinie kwamen uit Giesbeek dus een gewoon Hollands stel met twee kinderen  die ook met de familie Timmermans behoorlijk bevriend werd.
Duiven werd een middelpunt voor de familie. Iedereen

ging er graag naar toe en bij hun kon ook van alles. Zelf gingen Rienst en Lien ook graag weg, naar Borculo, naar Enschede bij Dora en Louis en op vakantie met Toon en Maria. Rienst werkte in tussen bij Turmac in Zevenaar.
Ze hadden een brommer aangeschaft en ook naar Zeddam toen Pa en Ma er nog woonden kwamen ze regelmatig 's avonds even aanwippen. Jan en Dinie en Mies en Eed werden ook met de brommer bezocht want ook die werden niet overgeslagen.En ook neefjes en vooral nichtjes gingen regelmatig logeren. Lien had al snel huiswerk gevonden, washandjes en handdoeken naaien. Later ging ze voor een bedrijfje in Zevenaar mantels naaien. Het was een klein bedrijfje die vaak voor grotere firma's proef jassen moest maken. Lien was daar wel heel goed in want ze stond bij de familie Hoogendoorn hoog aangeschreven.

Veel deed ze samen met buurvrouw Maria, maar ook vakanties werden samen geboekt. Met Toon en Maria gingen ze heel veel om, allebeide kinderloos dat gaf ook wel een bepaalde band. In het begin een reisje Duitsland en later werd het Oostenrijk, Spanje, Roemeniƫ, Portugal, ze hebben half Europa bekeken.
Jan en Bep sloten zich er ook bij aan en soms ook Bart en Annie. Na een paar jaar kwamen ze een keer met carnaval in Duiven in aanraking en het een geweldig festijn wat ze heel lang hebben gevoerd. Jan en Bep, Lien en Riets, Toon en Maria, Gradus en Dinie en ook in wisselende samenstelling ander familieleden. Jan en Dinie, Eed en Mies,Bart en Annie en ook ik heb samen met Ans ook een paar keer carnaval in Duiven gevierd. Eerst was het alleen in de zaal, later werden ook carnavalswagens gebouwd.
Veel plezier hebben we beleefd met carnaval in Duiven. Dit hebben ze volgehouden tot 1977 toen Jan kwam te overlijden. Jan en Lien hebben mekaar vaak aangevuld. Jan was meestal wel de leider en Lien de uitvoerende. Rienst vond het allemaal wel goed ook met vakantie's.
Op Schiphol vroeg een douane ambtenaar waar de reis heen ging aan Rienst en die riep naar Jan die voor liep, Jan waar gaan we eigenlijk naar toe. Als ze maar weg waren vond Rienst het allemaal prachtig. Foto's hebben ze bij vleten gemaakt en toen ik alle foto's kreeg na hun overlijden heb ik eerst alle bergen en zeeĆ«n er maar uitgezocht en weggedaan ik wist vaak toch niet waar het was,  het was zoveel.  Maar in Duiven kon heel veel en Lien deed ook best veel voor haar zussen.
Kleding maken en als de nood aan de man kwam was er ook plaats in hun huis. Toen Mies in het sanatorium lag is Marijke een half jaar in Duiven geweest.  En toen de ruimte in Genderingen bij Mies toch wel krap werd verhuisde ook ma naar Duiven. Ze heeft het daar best naar haar zin gehad en is nog een keer met de hele familie naar Oostenrijk geweest. In Arnhem is ze overleden en in Duiven is ze begraven. Toen Bart en Annie geen huis hadden direct toen ze trouwden en hebben een paar maanden bij Lien in gewoond.
Ook Ans en ik hebben twee jaar bij hun ingewoond en zowel Yvonne als Hans zijn er geboren. Het was, als waren het de kleinkinderen van Lien en Rienst zo  leek het wel.
Het duurde allemaal tot aan de dood van Bep en toen had Lien het wel gezien met Duiven en ze
begon er op te mopperen en wilde weg.
Toen Rienst in de vut ging in 1985 zochten ze onderdak in Doetinchem. Ze vonden dat op de zevende verdieping van Het Trommelslag aan de Marsmanstraat.