donderdag 23 september 2010
En toen kwam de vormgever,Addie gisteravond met de proefdruk van het boekje.
Natuurlijk had ik er al wel veel van gezien en overleg hoe of ik het zag, maar hij had er in een paar dagen nog zoveel aan bijgewerkt dat ik er stil van werd.
Het overtrof mijn stoutste dromen. Mooi strak aan de buitenkant en informatief en toch leesbaar binnen in met redelijk wat foto's en afbeeldingen van documenten die ik verzameld had in de loop van de tijd.
Heb het vandaag een paar mensen laten zien en ook die vonden het geweldig, ook de manier zoals ik het geschreven had. Dus nu afwachten wat het originele gaat worden, zal niet veel afwijken met dit, maar moeten het materiaal voor de buitenkant nog uit zoeken. hebben nog verschil van mening over.
Morgen beslissen we.
En dan moet het nog verkocht worden. Heb info genomen bij het Staringinstituut wat het boek mag kosten en ook om de kosten voor het ontwerp en drukken er uit te halen. Voor-intekenen zal €14,= en na 16 oktober €16,= worden.
Een normale prijs voor dat soort boekjes in die grote. Dus nu reclame maken. Moeten tweehonderd van verkocht worden. Ben benieuwd.
Intussen zijn ze bij Sydehem met de voortuin begonnen en het terras aan het aanleggen. Wordt toch ook heel mooi. Heb elke dag nog foto's gemaakt dus kunnen we gebruiken met de open dag via een beamer.
Net de documentaire gezien van Johan Stekelenburg, zelf veel met Johan gewerkt bij de vakbond. In 1974 een grote aanvaring gehad, ik stelde een loonsverhoging voor in centen en niet in procenten. Johan was er helemaal op tegen maar nam het toch mee en bij de cao onderhandelingen ging hij toch min of meer overstag want ook onze directeur zag er wel wat in. Dat jaar werd het nog niet ingevoerd maar het jaar er op was het een landelijke trend.
We zijn elkaar daarna nog vaak op congressen en vergaderingen tegengekomen. Zijn zoon werkte toen via een uitzenburo bij Turmac en Johan heeft verschillende keren gevraagd of we niet konden zorgen dat hij een vaste baan bij Turmac kon krijgen. Is nooit gelukt.
Laatste keer dat ik hem gezien en gesproken heb was een half jaar voor hij burgemeester van Tilurg werd, hij zat de nieuwjaarsreceptie van de FNV in Doetinchem voor en tijdens het eten voor die tijd vertelde hij dat er een nieuwe uitdaging aan kwam. Jammer dat hij al zo vroeg gestorven is, was ondanks alles altijd een gewoon mens gebleven.
Was wel ff stil toen het afgelopen was want ja dan gaat mijn rood hart toch wel weer kloppen.
Natuurlijk had ik er al wel veel van gezien en overleg hoe of ik het zag, maar hij had er in een paar dagen nog zoveel aan bijgewerkt dat ik er stil van werd.
Het overtrof mijn stoutste dromen. Mooi strak aan de buitenkant en informatief en toch leesbaar binnen in met redelijk wat foto's en afbeeldingen van documenten die ik verzameld had in de loop van de tijd.
Heb het vandaag een paar mensen laten zien en ook die vonden het geweldig, ook de manier zoals ik het geschreven had. Dus nu afwachten wat het originele gaat worden, zal niet veel afwijken met dit, maar moeten het materiaal voor de buitenkant nog uit zoeken. hebben nog verschil van mening over.
Morgen beslissen we.
En dan moet het nog verkocht worden. Heb info genomen bij het Staringinstituut wat het boek mag kosten en ook om de kosten voor het ontwerp en drukken er uit te halen. Voor-intekenen zal €14,= en na 16 oktober €16,= worden.
Een normale prijs voor dat soort boekjes in die grote. Dus nu reclame maken. Moeten tweehonderd van verkocht worden. Ben benieuwd.
Intussen zijn ze bij Sydehem met de voortuin begonnen en het terras aan het aanleggen. Wordt toch ook heel mooi. Heb elke dag nog foto's gemaakt dus kunnen we gebruiken met de open dag via een beamer.
Net de documentaire gezien van Johan Stekelenburg, zelf veel met Johan gewerkt bij de vakbond. In 1974 een grote aanvaring gehad, ik stelde een loonsverhoging voor in centen en niet in procenten. Johan was er helemaal op tegen maar nam het toch mee en bij de cao onderhandelingen ging hij toch min of meer overstag want ook onze directeur zag er wel wat in. Dat jaar werd het nog niet ingevoerd maar het jaar er op was het een landelijke trend.
We zijn elkaar daarna nog vaak op congressen en vergaderingen tegengekomen. Zijn zoon werkte toen via een uitzenburo bij Turmac en Johan heeft verschillende keren gevraagd of we niet konden zorgen dat hij een vaste baan bij Turmac kon krijgen. Is nooit gelukt.
Laatste keer dat ik hem gezien en gesproken heb was een half jaar voor hij burgemeester van Tilurg werd, hij zat de nieuwjaarsreceptie van de FNV in Doetinchem voor en tijdens het eten voor die tijd vertelde hij dat er een nieuwe uitdaging aan kwam. Jammer dat hij al zo vroeg gestorven is, was ondanks alles altijd een gewoon mens gebleven.
Was wel ff stil toen het afgelopen was want ja dan gaat mijn rood hart toch wel weer kloppen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten