Vroeger

donderdag 3 december 2009

tijdens de chat met jeugdvriendin Anne -Marie gingen we weer terug in de tijd. Volgens mij heb ik er al een eerder over geschreven, de tijd van tussen servet en tafellaken. wat een tijd was dat. Weet nog goed de eerste keer vanuit Zeddam naar 's Heerenberg, kwam heel toevallig daar moest medicijnen voor mijn vader ophalen(wij hadden altijd een dokter uit 's Heerenberg) en zag daar een paar bekenden staan praten met een paar meisjes. Ik was net goed vijftien en had mijn eerste baan net verloren. Mijn aller eerste baas waar ik vier weken voor gewerkt had was failliet gegaan en die kon de twintig gulden waar ik nog recht op had niet meer uitbetalen. gelukkig had ik eeerder die week weer nieuw werk gevonden in Gendringen waar ik 's maandags kon beginnen. Was heel verbaast"jongens uit Zeddam die met meisjes uit 's Heerenberg stonden te praten. Ik had nog nooit met een meisje gesproken, behalve dan mijn zusters of buurmeisje. Was goed dat het donker was want denk dat ik van oor tot oor rood ben geweest "een meisje dat tegen me praatte". We wisten net dat er twee verschillende soorten mensen op deze aardkloot rondliepen. Wat een openbaring kon het niet al te lang maken want moest die medicijnen naar huis brengen. Denk dat ik nog nooit zo snel de bulten over ben geweest als toen. De zaterdagavond was ik van de partij om mee naar 's Heerenberg te gaan. We dronken een cola of een donkerbier bij cafetaria Hieltjes, hooguit twee want zuinig met de centjes en slenterden wat door "de stad" maakten een praatje weer met dezelfde meisjes als een paar dagen te voren en rond elf gingen we netjes met de fiets terug naar Zeddam. Een route was geboren. Die weg we hebben we heel wat keren afgelegd.Soms met de fiets andere keer met de bus of lopend. De samenstelling veranderde nog al eens dan kwamen er weer wat bij anderen vielen af en och het maakte weinig uit wie er mee ging uit mijn dorp.We hebben gelachen en feestgevierd. Soms met een knokpartij er bij. We kregen "verkering" we scharrelden wat en op zondag gingen we naar de bioscoop. Een film die vijf jaar na de première in 

's Heerenberg kwam het maakte ons niks uit we hadden de film toch nog niet gezien en vonden hem geweldig. Specialiteit was toch wel de cowboy film daar waren we helemaal wild van. We waanden ons in het wilde westen in plaats van het rustige oosten. En als we verkering hadden dan was er een vaste route om toch even alleen te zijn. Die liep bij Schuurman de bioscoop de wal op, onderweg zo af en toe even blijven staan voor de broodnodige kusjes dan langs de plantage, wereldberoemd in 's Heerenberg en directe omgeving richting het "buuke buske". Soms liep je met twee paartjes andere keer met drie of meer en onderweg vertelden we dan hoe wij de wereld wel eens zouden veranderen. Soms loop ik die route nog wel eens en gaan mijn gedachte daar aan terug. En alles heel onschuldig nooit meer als een kusje. Rond tien ging de weg weer terug soms al eerder want de dames moesten wel op tijd thuis zijn anders was er de volgenweek niet komen. En wij gingen nog wat drinken en retour Zeddam, waren we met de bus en de laatste bus liep niet meer was het lopen. Een jaar later begonnen we met het echte bier. (zie blog slamat datang)Heb een prachtige tijd daar gehad en denk er graag aan terug. En als ik met Anne- Marie chat of we zijn bij elkaar hebben we het vaak over die tijd.