maandag 20 december 2010
Ik maak even een uitstapje naar mijn "hobby"voor ik het derde deel van Jan Timmermans schrijf.
Een heel denkbeeldig vorm over hoe ik verwacht dat de zorg erover drie jaar zal uitzien.
Het is denkbeeldig en geen enkele vorm met de werkelijkheid nu
Herseninfarct, ik man 65 heb een herseninfarct gehad en lig in het ziekenhuis.De kritieke toestand is voorbij en begin weer iets bij te komen.
dag mijnheer, hoe gaat het er mee vraagt iemand in een witte jas dus zal wel dokter zijn. Mis ik ben co-assistent van de dokter. Dokters komen alleen maar kijken als het meer opbrengt. Verpleegkundige zijn omgeschoold tot administratieve krachten want elke handeling moet wel worden bijgeouden.
Heeft u uw verzekeringpasje bij u en een legitimatiebewijs anders mag u hier niet blijven. Ik kan geen woord uitbrengen en mijn rechterkant ook niet bewegen.
Probeer wat te herinneren maar schud het hoofd van nee. Een zuster woelt in de kleding die schijnbaar mee is gekomen en vind beide documenten want die heb ik altijd bij me. We zullen met de zorgverzekeraar even contact opnemen en dan kom ik terug.
Die co heeft me wel aangekeken maar niks gedaan. Na een half uur komt hij terug , we gaan u helpen er weer boven op te komen, de toestemming ligt er u bent helaas maar in categorie twee verzekerd dus het betekend dat we u maar voor de helft kunnen helpen. Hij begint met een onderzoek, jammer als u hoger was verzekerd dan hadden we een EEG kunnen maken maar dat zit niet in uw pakket dus doen we het zo. Met een zaklampje schijnt hij in mijn ogen en soms knipper ik dan of knik ik want ik snap het nog niet.
Enerzijds heeft u geluk gehad dat u nog leeft maar of u ooit weer beter wordt betwijfel ik, ligt ook aan u financiële situatie af.
Die is bij mij niet erg rooskleurig dus zal snel afvallen. Na een week in het ziekenhuis waar meer vragen gesteld zijn over geld dan over lichamelijke gebreken wordt het tijd dat ik ga revalideren.
Er komt een dame van de indicatie commissie en laat me een boek open slaan wat met moeite lukt, u kunt u zelf al goed helpen het wordt zorg zwaarte pakket twee (ZZP) we zullen kijken waar plaats voor u is.
Koortsachtig begint ze te bellen, de belkosten komen wel voor uw rekening want we mogen dit niet uit de algemene middelen halen. Ik heb geen keus en knik want meer lukt nog steeds niet.
Ik krijg wel eten en drinken maar het wordt precies bijgehouden want als ik te veel neem moet ik dat bij betalen, zitten maar drie sneetjes brood in het pakket. De vierde die ik neem betaal ik wel zelf . Na een paar huizen te hebben afgebeld want men wil mij eigenlijk niet hebben omdat ik maar in twee zit, men heeft liever zwaardere patiënten die leveren meer op, is er toch een tehuis waar ik mag komen.
Taxibusje komt voorgereden en de chauffeur wil eerst wel geld zien wan ook dat zit niet in mijn pakket. krijg een nette ontvangst nemen begint de intake. Gelukkig heeft een kennis van me mij een pen en papier meegebracht want ik kan nog steeds niet praten. Kunt niet praten? wel lastig voor het personeel want niet iedereen kan goed Nederlands lezen.
Heeft u al een voorschot voor de medicijnen betaald? Anders zal de apotheek ze niet mogen leveren, ik knik van ja want dat heb ik maar betaald en doe de huur wel later. Omdat u in pakket twee zit mag u maar twee keer naar het toilet en we doen u een pakket twee van broekje aan. Er kan er wel eens wat doorlopen maar ook dat went. heeft u familie die komt helpen bij het eten? Nee dan zetten we maar vloeibaar voedsel klaar kan u altijd met een rietje nemen.
Schrijf tal van vragen op waarom, maar krijg geen antwoord. de politiek heeft de regels aangescherpt want de zorg kost zoveel vooral de handen aan het bed zijn zo duur. managers hebben we ook niet meer maar we hebben nu coaches, komen wel niet uit de zorg maar hebben veel verstand van financiën. ik probeer uit te leggen dat ik wel fysio en logopedie zou willen hebben.
Het eerste krijg ik 1x per twee weken en het andere zit niet in mijn pakket. U moet uw mond flink opendoen en dan maar proberen, in het verleden kon u ook praten en dat verleerd u niet.
Langzaam aan begint me de moed in de schoenen te zakken. Heeft u een pilletje voor me dat ik gewoon kan inslapen zonder wakker te worden schrijf ik op.
Mijnheer wil euthanasie, dat is bij wet verboden de sgp en cda heben dat uit christelijke gronden streng verboden en zo'n pilletje zat ook niet in het pakket. Eigen bijdrage daarvoor is €200.00 en dan nog tweede hands. Tweede hands vraag ik. ja als iemand zo'n ding net ingenomen heeft en is nog niet opgelost halen we die er snel weer uit.
Ik heb nog nooit tot een God gebeden en begin nu van de heer tot mohamet te bidden haal me er voor een zacht prijsje hier van deze aarde.
Als u in de quote 500 honderd had gestaan dan hadden we veel voor u kunnen doen helaas u mag hier en half jaar blijven en dan zoeken we een plaatsje bij het leger de heils- of bij het humanistisch verbond die hebben ook tehuizen komt wel met twintig op een zaal te liggen.
Een zeer bemoedigend vooruitzicht en begin brieven naar onze goden Mark, Geert en Maxime te schrijven die toch deze wetten hebben bedacht. Mijn brieven worden ontvangen maar voor antwoord wel even €2000.00 storten in de partijkas.
Dan zoek ik mijn heil in een gesprek met de duivel en die geeft me advies zonder geld voor te vragen. Illusie om in de hemel te komen had ik toch niet dus dan maar hellen. Gelukkig heb ik nog een riem doe die maar om mijn nek en trek het stevig aan. Er komt nog wel een claim van het tehuis dat ik eerder dan verwacht ben vertrokken.
Jammer het geld was al op.
Gaan we deze kant op?
Zo erg zal het net niet worden maar we gaan behoorlijk die kant wel op.
Alle vergaderingen die ik mee maak en voorlichtingen heeft het niemand meer over mensen.
Concurrentie en bezettingen en quota is het enigste wat ik hoor. Economisch goed doen gaat boven menselijkheid.
Jammer, geeft me wel zoveel frustratie dat ik toch denk met al mijn bezigheden die met de zorg te maken hebben eerder te stoppen.
Men heeft denk ik geen gebrek aan mensen die aan zorg aan mensen denken.
Een heel denkbeeldig vorm over hoe ik verwacht dat de zorg erover drie jaar zal uitzien.
Het is denkbeeldig en geen enkele vorm met de werkelijkheid nu
Herseninfarct, ik man 65 heb een herseninfarct gehad en lig in het ziekenhuis.De kritieke toestand is voorbij en begin weer iets bij te komen.
dag mijnheer, hoe gaat het er mee vraagt iemand in een witte jas dus zal wel dokter zijn. Mis ik ben co-assistent van de dokter. Dokters komen alleen maar kijken als het meer opbrengt. Verpleegkundige zijn omgeschoold tot administratieve krachten want elke handeling moet wel worden bijgeouden.
Heeft u uw verzekeringpasje bij u en een legitimatiebewijs anders mag u hier niet blijven. Ik kan geen woord uitbrengen en mijn rechterkant ook niet bewegen.
Probeer wat te herinneren maar schud het hoofd van nee. Een zuster woelt in de kleding die schijnbaar mee is gekomen en vind beide documenten want die heb ik altijd bij me. We zullen met de zorgverzekeraar even contact opnemen en dan kom ik terug.
Die co heeft me wel aangekeken maar niks gedaan. Na een half uur komt hij terug , we gaan u helpen er weer boven op te komen, de toestemming ligt er u bent helaas maar in categorie twee verzekerd dus het betekend dat we u maar voor de helft kunnen helpen. Hij begint met een onderzoek, jammer als u hoger was verzekerd dan hadden we een EEG kunnen maken maar dat zit niet in uw pakket dus doen we het zo. Met een zaklampje schijnt hij in mijn ogen en soms knipper ik dan of knik ik want ik snap het nog niet.
Enerzijds heeft u geluk gehad dat u nog leeft maar of u ooit weer beter wordt betwijfel ik, ligt ook aan u financiële situatie af.
Die is bij mij niet erg rooskleurig dus zal snel afvallen. Na een week in het ziekenhuis waar meer vragen gesteld zijn over geld dan over lichamelijke gebreken wordt het tijd dat ik ga revalideren.
Er komt een dame van de indicatie commissie en laat me een boek open slaan wat met moeite lukt, u kunt u zelf al goed helpen het wordt zorg zwaarte pakket twee (ZZP) we zullen kijken waar plaats voor u is.
Koortsachtig begint ze te bellen, de belkosten komen wel voor uw rekening want we mogen dit niet uit de algemene middelen halen. Ik heb geen keus en knik want meer lukt nog steeds niet.
Ik krijg wel eten en drinken maar het wordt precies bijgehouden want als ik te veel neem moet ik dat bij betalen, zitten maar drie sneetjes brood in het pakket. De vierde die ik neem betaal ik wel zelf . Na een paar huizen te hebben afgebeld want men wil mij eigenlijk niet hebben omdat ik maar in twee zit, men heeft liever zwaardere patiënten die leveren meer op, is er toch een tehuis waar ik mag komen.
Taxibusje komt voorgereden en de chauffeur wil eerst wel geld zien wan ook dat zit niet in mijn pakket. krijg een nette ontvangst nemen begint de intake. Gelukkig heeft een kennis van me mij een pen en papier meegebracht want ik kan nog steeds niet praten. Kunt niet praten? wel lastig voor het personeel want niet iedereen kan goed Nederlands lezen.
Heeft u al een voorschot voor de medicijnen betaald? Anders zal de apotheek ze niet mogen leveren, ik knik van ja want dat heb ik maar betaald en doe de huur wel later. Omdat u in pakket twee zit mag u maar twee keer naar het toilet en we doen u een pakket twee van broekje aan. Er kan er wel eens wat doorlopen maar ook dat went. heeft u familie die komt helpen bij het eten? Nee dan zetten we maar vloeibaar voedsel klaar kan u altijd met een rietje nemen.
Schrijf tal van vragen op waarom, maar krijg geen antwoord. de politiek heeft de regels aangescherpt want de zorg kost zoveel vooral de handen aan het bed zijn zo duur. managers hebben we ook niet meer maar we hebben nu coaches, komen wel niet uit de zorg maar hebben veel verstand van financiën. ik probeer uit te leggen dat ik wel fysio en logopedie zou willen hebben.
Het eerste krijg ik 1x per twee weken en het andere zit niet in mijn pakket. U moet uw mond flink opendoen en dan maar proberen, in het verleden kon u ook praten en dat verleerd u niet.
Langzaam aan begint me de moed in de schoenen te zakken. Heeft u een pilletje voor me dat ik gewoon kan inslapen zonder wakker te worden schrijf ik op.
Mijnheer wil euthanasie, dat is bij wet verboden de sgp en cda heben dat uit christelijke gronden streng verboden en zo'n pilletje zat ook niet in het pakket. Eigen bijdrage daarvoor is €200.00 en dan nog tweede hands. Tweede hands vraag ik. ja als iemand zo'n ding net ingenomen heeft en is nog niet opgelost halen we die er snel weer uit.
Ik heb nog nooit tot een God gebeden en begin nu van de heer tot mohamet te bidden haal me er voor een zacht prijsje hier van deze aarde.
Als u in de quote 500 honderd had gestaan dan hadden we veel voor u kunnen doen helaas u mag hier en half jaar blijven en dan zoeken we een plaatsje bij het leger de heils- of bij het humanistisch verbond die hebben ook tehuizen komt wel met twintig op een zaal te liggen.
Een zeer bemoedigend vooruitzicht en begin brieven naar onze goden Mark, Geert en Maxime te schrijven die toch deze wetten hebben bedacht. Mijn brieven worden ontvangen maar voor antwoord wel even €2000.00 storten in de partijkas.
Dan zoek ik mijn heil in een gesprek met de duivel en die geeft me advies zonder geld voor te vragen. Illusie om in de hemel te komen had ik toch niet dus dan maar hellen. Gelukkig heb ik nog een riem doe die maar om mijn nek en trek het stevig aan. Er komt nog wel een claim van het tehuis dat ik eerder dan verwacht ben vertrokken.
Jammer het geld was al op.
Gaan we deze kant op?
Zo erg zal het net niet worden maar we gaan behoorlijk die kant wel op.
Alle vergaderingen die ik mee maak en voorlichtingen heeft het niemand meer over mensen.
Concurrentie en bezettingen en quota is het enigste wat ik hoor. Economisch goed doen gaat boven menselijkheid.
Jammer, geeft me wel zoveel frustratie dat ik toch denk met al mijn bezigheden die met de zorg te maken hebben eerder te stoppen.
Men heeft denk ik geen gebrek aan mensen die aan zorg aan mensen denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten