Zevenaar

maandag 4 juli 2011

 

Vandaag dan naar Zevenaarse kermis geweest. Wilde eerst via Doesburg waar ook kermis was gaan maar daar toch vlug afgezien.Zevenaar op 11 dagen na 35 jaar gewerkt. wat zocht ik daar eigenlijk. Weet niet dacht even aan de schutterij waar ik toch ook veel bestuursleden van ken. Die waren al binnen toen ik daar aankwam. was gefietst va Loerbeek en Didam. Had de oud schoolroute gefietst. Op de maanden na die ik gespijbeld heb ben een jaar in Didam naar school gegaan. VGLO of wel voortgezet lager onderwijs. Om op de LTS te komen of Mulo moest je 12 jaar en acht maanden zijn. Die had ik niet toen ik van de lagere school kwam. Dus de keus of nog jaar zesde klas of VGLO school. Gekozen voor het laatste. Een school geleid door fraters, geen paters. Een frater had wek voor geestelijke gestudeerd maar op een of andere manier net niet zover geschopt dat hij kerkdiensten  mocht lijden of iets met sacramenten doe kon. Het is me nooit duidelijk geworden waar het verschil in zat maar het zij zo. Er ware drie fraters en een burger leerkracht. Ik zat bij frater Ignatius, een klein vinnig mannetje. Nu terugdenkend heel gefrustreerd dat hij toch geen priester was. Ik kon er helemaal niet mee overweg en bracht er ook niks van terecht. Kon heel goed het handschrift van mijn moeder nadoen en schreef regelmatig ziekte briefjes en spijbelde er vrolijk op los. Bracht uren door in het bos bij mooi weer en met slecht weer ging ik naar mijn zus in Genderingen dat ik vrij was van school.
Bleef daar tot einde school en ging naar huis. maar de route Zeddam Didam dan gefietst en door naar Zevenaar.. Ook daar kwamen nostalgische beelden naar boven toen ik zo door de plaats liep. Veel veranderd. gekeken daar was vroeger de bakker, daar de zaal waar ik voor het eerst een toespraak hield. kon me de beeld zo weer voor de geest halen. Stilgestaan bij het hek van Turmac waar ik al die jaren doorheen was gegaan. Het hoofdgebouw wordt nu gemeentehuis. Vind het wel mooi. is een stukje historie. Industrieel erfgoed. Heb er met toch heel veel plezier gewerkt. Mooie tijden afgewisseld door minder mooie tijden. Heb daar de wereld leren kennen en ben daar gevormd en gehard. Heb daar dingen gezien en meegemaakt waar ik nu nog wel eens van denk hoe was dat mogelijk. Ben er weggekomen niet op de aller charmantste manier maar achteraf geen spijt van gehad. Heb heel veel collega's gehad en vond het dan ook mooi en was er trots op dat ik vanmiddag nog een paar keer herkend werd en dat er oude herinneringen werden opgehaald. Och zal periode Turmac nog een keer uitvoeriger beschrijven. Terug weg over Babberich stond stevige wind en was dan ook blij weer het bos over te zijn en in Zeddam aangekomen zonder problemen behalve zadelpijn. Nu is ook de zondag weer ten einde en maken we ons op voor een nieuwe week.

Een paar foto's van mijn turmac tijd.
Bovenst foto met directie uit Zwitserland, ander speech bij afscheid van collega en onderste Turmac zoals het op moment dat ik daar wegging