Einde van een wereld

 Dat is de titel van de Lanny Budd cycles van Upton Sinclair.

Het was toen in 1917-1918, nu 2024 Stan we weer aan het einde van een wereld, mischien wel einde van de wereld. Het zou me niet verbazen dat binnenkort op de rode knop gedrukt wordt om een atoombom te laten valley. Wie zou zo iets doen? Onze grote “vriend uit NoordKorea die een geschenk uit Rusland met kerstmis krijgt. Wladimir zelf zal het niet doen, die houd van schone handen, zal dat ook niet doen maar een goede vragen om dat klusje te klaren kan altijd. En in ons eigen land je is het ook niet alles. Wie wil en zal onze regeringsleider worden? De winnaar van de laatste verkiezing wil het dolgraag, heeft daar voor zelfs zijn heilige, kwalijke ideeen al in de koelkast gezet. Hij weet hoe die nel weer  open gemaakt kan worden.  Ook van de andere partijen verwacht ik niet veel goeds. Hou mijn hart vast voor hetgeen wat gaat komen.  Einde van onze vrijheid ben ik bang voor. Ons land verdiend miljarden met de  handel in wapens, zorgen voor veel oorlogen maar voor vluchtelingen is geen plaats. Daarom nog meer respect voor mijn grootouders die in de laatste oorlogswinter om vier opstonden, kachel aanmaakten om vluchtelingen ( evacuees) erwtensoep gingen koken. Oma 86 en opa 81 jaar vonden dat iedereen recht op eten had. Gelukkig heb ik ook zo’n instelling. Vind gewoon dat we maar moeten zorgen dat er geen oorlog gevoerd moet worden. Laten we daar maar voor gaan demonstreren. Schande dat er zo met iedereen die in politiek de nek uitsteekt bang moet zijn om de mening te verkondigen. Ook al ben je het niet eens met de politiek, handen af voor die mensen die hun nek uitsteken. Ook al ben ik het met veel dingen ook niet eens, ik doe het maar op deze manier.

 

Tuinman

 In mijn vorige blog gemeld dat ik ben gaan tuinnieren de oogst Van afgelopen jaar was toch aanzienlijk. 4 kg aardbeien, 6 kg tomaten, 10 soorten, 6 soorten kool, heel veel , 5 soorten, kruisbessen, aalbessen, appelbomen, 15 soorten kruiden en een zee aan bloemen. Dus werk genoeg. Wat heb ik afgelopen zes jaren allemaal al gedaan? Verpleger geweest bij de verzorging van onze vrienden Sjang, uitbener van een ree en een wild zwijn, Ben nog steeds ons brood aan het bakken. Daarnaast de klusjes in en om het huis vanAnne-Marie, van alle markten thus. Op korte vakanties de meest vreemde souvenirs meegebracht. Een auto vol met urnen, windmolens, veel stekjes van planten.  Op dit moment houden we ons in onze eigen  bubble. Beiden heel bang om de enge Corona te krijgen, zelf wind ik me op erger me steeds aan de coronategenstanders. Hoop dat figuren als Willem Engel, Thierie Baudet, Geert Wilders zelf maar iets krijgen waardoor ze even moeten wachten op een operatie of een behandeling. Jammer dat we zulke politicie

balans van 2014

Zoals elk jaar maak ik de balans op van afgelopen jaar.
Wat was het voor jaar?
Rommelig en ontzettend wispelturig. Begonnen n Zeddam carnaval niet echt gevierd.
Wel een prachtige zondag hier met Ronald, Willeke, Sanne, Maikel en kids

Druk de eerste drie maanden met de gemeenteraadsverkiezingen. Veel hulp van Ronald gehad. Speciaal iets je foto overal in het dorp te zien hangen. Raadszetel niet gehaald wel in de raadcommissie Ruimte en Financiën gekomen.
Ben wel trots op het resultaat, niet verwacht dat er zoveel mensen vertrouwen in me hadden om de belangen te vertegenwoordigen in de gemeenteraad.
Toen aansluitend de voorbereidingen voor de kermis, Ook daar mijn beste beentje voorgezet. In die tijd weinig tijd voor mezelf genomen. Eerst Braamtse kermis gevierd, toen naar Megchelen waar we niet uitblonken door grote opkomst.
Zeddamse kermis met lood in de schoenen aan begonnen, hoe zou dit allemaal verlopen.
Op laatste moment no
g veel veranderingen en als klapstuk de kwartfinale van Oranje, zouden er wel voldoende mensen komen? Gelukkig het werd de knaller en ging om drie met een goed gevoel naar huis. Mensen hadden plezier gehad en de tent was meer dan vol. Niks gebeurd dus we waren tevreden.
Die zaterdag gehuldigd omdat ik 12,5 lid van de vereniging was. Eindelijk een medaille er bij.


Maandag met schieten nog een gelukje er viel maar zo, zonder te raken de vleugel nar beneden dus nog weer één aan de balk.

Wel heel veel gedaan in die periode en daarna toch een weerslag van oververmoeidheid. De voorbereiding van de kringdag flink aangepakt, ook het secretariaat daarvoor overgenomen.
Tussendoor een enkele keer naar Enschede, Katwijk en Alkmaar geweest. Twee keer achter elkaar naar Luxemburg met Anne Marie geweest ook nog paar dagen in Duitsland in de Hunsruck . Ook daar weer de nodige avonturen beleefd. Toch niet meer verder gegaan naar Limburg.       Met Heidy, Bart en Anouk eerst Amsterdam en daarna  naar België geweest ook daar plezier gehad.
Euregio-treffen was heel gezellig en toen de kermis in Lengel voor eerst in jaren weer een paar keer gedanst. Een jaar vol vergaderingen, bijeenkomsten, feesten. Het liep van het een in het andere over.
Ziek geweest, beter geworden in angst over de ogen gezeten.
Een jaar met van alles wat.
Vreugde, verdriet, drukte en leegte.


En nu een jaar voor de boeg met vergaderingen, bijeenkomsten, feesten waar de agenda  nu al van over loopt.
Het zal het jaar worden waarin ik het allerlaatste feest zal helpen organiseren: kringdag 2015, kermis nog heel iets en dan trek ik daar ook de stekker van uit.
En verder ?????????
Voor alle lezers van mijn blog, vrede, geluk en gezondheid in 2015.


Leest u dit? laat eens een berichtje achter, ben benieuwd wie dit toch zijn die dit lezen.

Rare wereld.

Dit is een blog met van alles wat.
Waarom?
Er zijn op dit moment veel zaken die zo doorslaan en die via social media angstige draaien aan wordt gegeven.
Zwarte Piet discussie?
Het lijkt nu wel of er niemand bang voor is geweest, nou ik wel vond het een nare en vreemde snoeshaan.
Gelukkig kwam die bij ons nooit in huis maar in het dorp met inhalen en ook op school probeerde ik zever mogelijk uit de buurt van Pieterman knecht te blijven.
Die zak en de roe was al helemaal wat, heb best wel een tik met die berkenbezem over mijn vingers gehad.En wat was ik blij dat ik niet naar dat akelige land Spanje hoefde.
Spanje was in onze tijd niet ver van de maan en het was een land waar dan dat soort mensen leefden als die Piet. Daar wilde ik al helemaal niet naar toe.
Voor een jaar of vijftien geleden pasten Anny en ik op buurkinderen en het buurmeisje was zo bang voor zwarte Piet, als ze naar de w.c moest dan moest ik voor de deur blijven staan en haar weer mee nemen naar de kamer. ( nu drink ik met hetzelfde buurmeisje lekker een pilsje)
En nu moeten die zwarte Piet verdwijnen de redenen waarop dit aangehaald worden slaat nergens op. en zoals de Pieten de laatste jaren er uitzagen vond ik al helemaal niks.
Dus van mij uit had die Piet honderd jaar geleden al moeten verdwijnen.
Maar dit is niet gebeurd dus laat nu maar gewoon zwart zijn, grote oorringen en mag neus en tongpiercing ook nog hebben.
Ik reageer op facebook of welk medium daar nooit op en de media is wel de grootste boosdoener op de hele flauwekul.

Zelf heb ik de laatste tijd veel best leuke dingen weer gehad, samen met Anne Marie eerst twee keer naar Luxemburg geweest en voor twee

weken terug vier dagen naar Duitsland, naar de Hunsruck.
Hebben prachtige tochten gemaakt en ook weer avonturen meegemaakt. Nog een weekje in Limburg gebleven en nu weer in Zeddam terug met een volle agenda.

                                       










                                                                 
Politiek, genoeg werk, schutterij gaat gewoon door en de kringdag nadert met rasse schreden.

Tussendoor naar doktoren, logen en wat nog meer. Alles is goed op paar kleine mankementen na.
Ouderdom vertelde me vandaag nog iemand, dacht ben nog helemaal niet oud en vroeg of het kleine mankement langzaamaan zou gaan. Ze kon me de garantie van veertig jaar niet geven, die periode kon ze me ook niet beloven. Want om alles af te krijgen en wat ik nog wil doen zal ik toch best nog veertig jaar nodig hebben.

Wereldoorlog 3

Je kunt er niet om heen maar op dit moment woedt er gewoon wereldoorlog 3.
De wereld staat in brand maar vooral de westerse wereld kijkt achterom en lacht.
Het kapitaal is weer de winnaar.

In de hele wereld woedt een brand die zijn weerga niet kent.
Oekraïne, Rusland, Afghanistan, Irak, Iran, Midden Oosten, Afrika behalve oorlog ook allerlei ziektes zoals ebola, midden Amerika, delen van China, Noord/Zuid Korea, Zuid Amerika waar elke keer ergens wel onlusten zijn.

Er is voor al die landen een handels boycot behalve voor de wapen industrie want daar valt nog heel wat aan te verdienen.
We hebben veel geproduceerd en eigenlijk geen afnemers dus zo links en recht weer een oorlogje beginnen en dan zijn er afnemers genoeg zodat de schoorsteen van die industrie kan blijven dampen.
Dat daar ook veel onschuldige mensen mee omkomen dat doet ons niet zo veel, er is voor ons brood op de plank.

En wij zitten voor de buis en roepen wat erg en gaan verder met onze zak chips en het pilsje of wijntje.

Maar ook in ons eigen land begint er een oorlog te ontstaan.

De regeringen van de laatste twintig jaar vonden dat arbeiders te veel macht hadden gekregen in de jaren zeventig en dit moet uitgebannen worden.
Stukje voor stukje zijn verworvenheden weer te niet gedaan en de marktwerking in bijna alle sectoren ingevoerd.
Medezeggenschap is helemaal uitgehold. Veel belangrijke sectoren zijn geprivatiseerd, eerst de post toen de NS, en later ook de gezondheidszorg en energie.
Elke sector werd weer onderverdeeld in wazige bv tjes. met dik betaalde managers, en grote kostbare gebouwen die bijna nergens voor worden gebruikt.
Raden van commissarissen met we kennen ons toch, en zorgen dat we de portemonnee gevuld houden.
Ontslaggolven waar ook diezelfde managers en commissarissen met gouden handdrukken werden beloond om de fouten die gemaakt zijn

Salarissen werden bevroren, kranten zoals de Telegraaf die schreven dat het fout was als je lang bij één baas wekte dus de flex contracten schoten als paddenstoelen uit de grond,  vakbonden was van een verkeerde tijd en ook daar werd steeds meer macht aan ontrokken.

Het slimste is de gezondheidszorg, de ziekenfondsen moesten maar afgeschaft worden dat moest genivelleerd worden.
Iedereen ongeacht het inkomen evenveel betalen en dat stapsgewijs iets opvoeren tot het voor de onderkant onbetaalbaar zou worden dus die gaan minder naar de dokter dus scheelt weer een paar jaar.

Onderzoekers zoveel mogelijk laten onderzoeken en zorgen dat er op de duur een ziekte zal komen voor bepaalde volkssoorten.
Beginnen met AIDS hopen het alleen in Afrika en bij homo's uitbreekt. Nu ebola, hopen dat zoveel mogelijk Afrikanen aan zullen bezwijken want Afrika is een blok aan het westerse been.

Maar ook dichter bij huis beginnen we toch last van die oude sukkels te krijgen, nutteloos voor de maatschappij en kosten veel geld.
Voor dertig jaar terug hebben we gezorgd dat ze bij elkaar konden zitten en nog konden genieten van het leven maar daar hebben politieke partijen zoals het VVD en CDA vonden eind jaren negentig dat verzorgingshuizen beter konden verdwijnen.

Nu twintig jaar later moet er voortgang in komen dus wordt er niet gekeken of er mensen in wonen soms al heel lang maar we sluiten die gewoon en dat er voor vijf jaar geleden nog geroepen is dat er te weinig personeel voor de zorg is , nu komt er een giga overschot want huizen sluiten zonder overleg met wie dan ook.
Volgens de wet hoeft dat ook niet meer, een vermelding in de krant is al voldoende en het personeel kan op internet wel lezen dat ze per een bepaalde datum geen werk meer hebben.

Waar moeten die mensen naar toe? ongeveer dezelfde zorg gaan verlenen maar voor minder geld, liefst als mantelzorger want dan hoeft de thuiszorgers ook niet meer te komen.
Buurvrouw geeft wel de injectie en of het goed gebeurd is bijzaak. Sterft die persoon er aan dan is het jammer maar is al weer een dossier minder.

Zo gaat dit steeds verder en ik denk dat in veel dingen de limit is bereikt met wat men met mensen kan doen.
Er zal binnen niet al te lange tijd toch een gedeelte in opstand komen en dit niet langer pikken.
Maar ook artsen en professoren in de zorg doen goed hun best om het zo duur mogelijk te maken, bij de arts wordt al gevraagd wat je zelf denkt dat je hebt want je zal al wel op internet gekeken wat of je mankeert.

Professoren doen drie operaties tegelijk op de monitoren intussen kijken ze de pornofilm door, zijn er wel niet fysiek bij maar krijgen elke o.p gewoon betaald.
Wordt er een foutje gemaakt wat hij of zij niet gezien heeft? dan is de arts die de ingreep heeft gedaan toch de schuldige.

Het zal best een binnenlandse strijd worden tegen de cultuur die managers zich hebben aangeleerd.
De huidige politiek maakt zich daar geen zorgen over, zijn veel te druk wat ze moeten gaan doen als ze niet meer herkozen worden.

Rechts geeft minderheden de schuld en links maakt geen vuist om wat te veranderen.

En de wereldbrand gaat rustig verder, duizend doden per dag is voor veel politici wel erg weinig, blijven te veel over en voor veel de verkeerde.

Wat maken we ons nog druk, ja als er een vliegtuig naar beneden wordt gehaald met misschien wel bekende maar dat is naar een maand ook al weer vergeten want we kijken alweer in de folder waar de chips en het bier het goedkoopste is.

Toch zullen we een keer in opstand moeten komen om het gegraai en het bedriegen tegen te gaan

We zullen hier in het westen en ook in Amerika, Australië net zolang doorgaan tot we de kous een keer op de kop krijgen en dan zijn hier ook weer veel problemen opgelost.

Dat dit een keer gebeurd staat buiten kijf.
Maak ik het nog mee?
weet het niet

Het leven

In het leven hebben te we maken ontmoette hiel wat verassingen. Mooie, leuke, verdrietige en oppas Mooie.

op driewieler vier of vijf jaar

Als je geboren bent heb je geen voorstelling van wat het leven je  brengt.
Eerst is er de bescherming van de ouders tot  ik naar school ging.
School was voor mij een verschrikking. Eerst bij de nonen op de bewaarschool en toen de "grote school. Van de 1e tot de 6e klas heb ik maar drie onderwijzers gehad. Ik kon niet zingen en kon niet mooi schrijven . verschrikkelijk heb ik de school gevonden.
Het mooiste was als de meester een boek voorlas en op zo'n manier dat je de belden er bij zag.
Na school spelen vooral voetballen ook al kon ik dat ook niet was geweldig
Met plezier kijk ik op die tijd behalve school terug.
Een tussen jaar in Didam en twee jaar technische school waren ook geen succes, kon niet tegen het strenge regiem wat er was en bleef doodsbang om iets fout te doen dus de fouten stapelden zich op.
oen ik vijftien werd kreeg ik de kans om van school te gaan en er nooit meer naar terug te hoeven.
Werken en zelf geld verdienen dat leek me het ideaal.
Helaas kwam er snel snel achter dat werken toch niet zo heel geweldig was en met het vooruitzicht nog vijftig jaar te moeten doen zonk me de moed in de schoenen
Ik wisselde ingelogd al eens van baas in de loop van de jaren.
Vier bedrijven in zeven jaar dat ik voor dat ik bij Turmac kwam had ik al gehad.

4e klas lagere svhool

Geld verdienen viel een beetje tegen, vergat sdt eten en slapen niet helemaal voor nop was.De eerste jaren ging het geld wat wat ik verdiende snller er uit als dat het binnen kwam.
En toen kwamen ook de meisjes in het leven, allemaal heel pril en onschuldig. De meeste romance duurden dan ok ooit erg lang maar weet toch altijd nog de namen. Rita, Miep, Erica, Renate, Hannie, Helga, Doortje, Annie, Rie, Ellie en misschien nog wat maar daar kan ik me niet meer aan herinneren.
En dan de stille liefdes die onbereikbaar voor me waren.
 Ook dat was Een mooie tijd, een tijd met ups en downs.
Tot ik de grote liefde ontmoette Ans.

17 jaar?

Ook toen hadden we de drang om onder het keurslijf van onze ouders uit te komen door snel te gaan trouwen. Tot we merkten dat het toch niet allemaal rozengeur en maneschijn was.
De kinderen die snel kwamen namen toch een grote plaats in ons leven.
We waren best gelukkig in die tijd met z'n vieren .

hele familie

 Intussen kwamen de droevige gebeurtenissen, Het Overlijden van dierbaren Ouders, Schoonouders, Broers en Zussen, Zwagers en schoonzussen.
Toen kwam de grote klap dat one zoon niet meer te redden was van de ziekte van de tijd, verslaving. Een klap die we beiden niet te boven zijn gekomen. Tenminste niet meer samen.

zoon en dochter hans en Yvonne

Het betekende het absolute einde van ons huwelijk, niet van onze vriendschap.
De gevoelens over het overlijden van Hans liepen zover uiteen dat ik wegging.
Een nieuwe start gemaakt met Anny waar na zeven jaar een abrupt einde aankwam. De spelbreker heette nu kanker.
En weer stortte de wereld voor me in want we hadden best zeven fijne jaren gehad.

  .

Met Anny 

Zocht  troost bij een oude jeugdliefde in Limburg en er gloorde hiel zelfs licht boven de horizon, Ik voelde me thuis in Limburg en was zelfs heel gelukkig.
Helaas we waren gewend aan onze zelfstandigheid en toch ook vrijheid,
Het ging jammer genoeg niet erg lang goed

Samen met Anne Marie

Helaas we waren beide gewend aan zelfstandigheid en ging dit niet lang goed.
Weer terug in Zeddam een nieuwe start gemaakt door een LAT relatie met Gerry aan te gaan. Na 1 jaar heel abrupt afgebroken.
Terug naar Limburg na niet in relatie maar als vriendschap. Twee weken Zeddam twee weken Posterholt. We hebben hele mooie dingen meegemaakt veel avonturen beleeft.
We hadden toch verschillende gedachten over vriendschap en sinds verleden jaar weer volop in Zeddam
Gestort in veel organiseren en regelen bij zowel schutterij, heemkunde en intussen de politiek
Wel vaak denkend aan Limburg de uitstapjes naar Duitsland en de gesprekken die ik had met iemand die er veel kwam, Frits.

Gerry

.

Langzaam aan, nu Ik 71 Jaar ben geworden toch maar eens denken om mijn laatste paspoort in orde te maken.
Voel me totaal niet oud en voel me best gezond maar gemarkt dat zoiets ook vergankelijk kan zijn.
Kan ik goed alleen zijn? Meestal wel soms een leeg gevoel en dan toch terugdenkend dat ik op veel gebieden gefaald hebt.
Heb heel veel steun aan mijn pc die me door de moeilijke tijden heen sleept. kan er veel op schrijven en dan even later weer wegpoetsen.
Weet het is maar een machine maar wel een die steun geeft. Soms door het schrijven van een blog andere keer verslag of wat dan ook. Intussen is het een machine geworden onmisbaar in mijn leven. Is koud maar kan ook warmte brengen Hierdoor wel veel contact met veel familieleden die ik weinig zie.

Mijn naaste 

Maar behalve de machine toch ook veel steun van onze dochter, schoonzoon en kleinkinderen en de kinderen en kleinkinderen van Annie.
Natuurlijk ook van de vele collega bestuurders en vrienden en bekenden hier in het dorp

Zo vergaat een mensenleven, vreugde, verdriet, teleurstellingen en verwachtingen en verlangens

Kleinkinderen

 Vermaak me in mijn paleisje met mijn pc, de vergaderingen en wandel en fietstochtjes de oude foto's en archiefstukken.

kermis 2014

Kermis 2014

Kermis 2014 zit er weer bijna twee weken op en zijn al weer bezig met kermis 2015.
Woensdag heb ik een zucht van verlichting geslaagd toen alles opgeruimd was en we op een enkeling na veel lovende woorden hebben gehad.

Maanden van voorbereiden is er aan voorafgegaan,  begin oktober het verzoek kregen om van locatie te wijzigen en zelf voor de attracties te zorgen.
Er zijn heel wat telefoontjes, mails en ook vergaderingen gepleegd.
Onderling als dagelijks bestuur, maar ook met gemeente, met
kermisexploitanten met Harmonie K.N.A. met de kermiscommissie met scouting,  we hebben  alles uit de kast gehaald om de kermis tot een succes te maken.
In januari een enquête in het dorp gehouden, eind januari een extra ledenvergadering en zo langzaamaan toegewerkt naar 4 juli de dag dat de kermis van start ging.
En wie nu geloofd dat na alle zorgvuldige voorbereidingen zoiets dan vlekkeloos gaat, komt bedrogen uit. Er zijn weinig zaken die in één keer goed gingen.
We hebben met z'n allen ons best gedaan en beseffen ook wel dat er wat aan veranderd moet worden.
Iets is wel duidelijk geworden dit is de juiste plaats om in Zeddam kermis te houden en hopen nu dat door iets andere opstelling de doorkijk naar 's Heerenbergseweg beter wordt dat daar ook meer attracties kunnen staan. Deze weg zal afgesloten moet blijven ook de komende jaren dat er kermis wordt gevierd.

Kermis in Zeddam is voor vele een doodgewone dorpsaangelegenheid en dat klopt ook wel.alleen het gaat niet vanzelf.
Tot voor vijf jaar geleden hadden we als schutterij veel minder bemoeienissen er mee.
Horeca werd afgesproken hoe dat moest gebeuren, hadden geen bemoeienissen met muziek of attracties.
Langzaam aan is dit er allemaal bijgekomen en als schutterij worden we ook steeds meer door schade en schande wijzer.

In mijn bestuursperiode hebben we nu twee keer moeten verhuizen van locatie, horeca en muziek moeten we zelf verzorgen en nu dan ook attracties.

Zelf hebben we in deze periode gezorgd voor schuttersvlaggen, het kermisboekje, veranderingen in het jeugdgebeuren en dit jaar hadden we voor het eerst een lichtkrant. Heel voorzichtig geprobeerd om er adverteerders op te krijgen en aangevuld met wat foto's, wel een succes want er zijn al aanvragen voor volgend jaar om op die lichtkrant te komen.
Zo breiden we steeds onze activiteiten uit en zorgen we dat de uitgaven niet te veel boven de inkomsten stijgen.

Was kermis vroeger in Zeddam een "schuttersfeest" nu wil de schutterij steeds meer toewerken om de kermis een dorpsfeest te maken waarin de schutterij wel een rol in vervuld maar niet meer de hoofdmoot moet zijn.
Natuurlijk trekken we elke dag over straat en geven we serenades bij de verzorgingshuizen, doktoren en koning en om naar de schietbaan in het zandgat te gaan.
Kermis moet een feest worden voor Zeddammers.

Heel vroeger, net na de tweede wereldoorlog was mijn vader er ook wel druk mee. Veel kan ik me er niet van herinneren maar zo af en toe komen er flarden uit die tijd weer naar boven.
Toen was het allemaal nog moeilijker, bijna geen telefoon en veel ging via correspondentie.
De horeca stond in de rij om de kermis te mogen houden.

kermis Zeddam 1946? Pa uiterst rechts en ma hurkend met Willem Overgoor en Frans Köpp,
en vrouwen voor huis van Dr. Hoogland, waar ik nu op uitkijk

Kermis zondag trok men van feestzaal naar feestzaal. Overdag "dubbeltjsdans" dan kwam de dansmeester bij elk paar tussen de eerste en tweede dans bij elk paar een dubbeltje ophalen. 's Avonds moest er entree worden betaald.
Op zondag kwamen veel van mijn roers en zussen dan thuis, gingen we met z'n allen een kermisborrel drinken en dan was er om half 1 altijd eten. In de middag trok men richting zaal of tent om te dansen en als ze niet bleven slapen, dan na acht ging men weer naar huis.


Slapers gingen naar zaal of tent en om twaalf was het echt afgelopen en dan naar huis.
Meestal best een tikje aangeschoten. Maandagmorgen naar de schietplaats, wel eens geschoten aan de Molenweg (er liep een pad naast de zagerij van Varwijk naar de boerderij die er stond) of bij Nol Lamers (nu wapen van Zeddam) naast de zaal, later naar het zandgat.

spanning tijdens wedstrijd Nederland-Costa Rica

Als de attracties er stonden en op zaterdag ging pa, al de attracties die zelf geen aggregaat bij zich hadden, voorzien van elektriciteit en dat betekende dat ik wel eens een paar extra kaartjes voor attracties kreeg.
Helaas is dit allemaal voorbij.

Deze kermis stond natuurlijk ook in het teken van het w.k. voetballen en ook dat was een succes. helaas moesten we toch buigen voor de Argentijnen maar hebben het goed gedaan. En toen was er feest met een giga polonaise

Finale gekeken tot de 1-0 en toen zo sportief ben ik wel heb het afgezet en tot nu toe gered dat ik de huldiging van Duitsland niet gezien heb.

Volgend jaar weer kermis 3-4-5-6 juli en dan gelukkig zonder voetballen.