Augustus

vierde klas met een kriebel trui

Hierna nog 1 dag en augustus zit er weer op.Voor mij voelt dat meestal als einde van de zomer ook al kunnen er nog veel mooie dagen komen. Vroeger was augustus de vakantiemaand en begon de school op 1 september weer. Dan was het gebeurd met de heerlijke vrijheid van niet naar school gaan. Toen ik op de lagere school zat liep ik ook het liefst zo weinig mogelijk langs de school. Je moest er wel langs om naar de

Wil en Gerard van Koot 

kamperen achter het lijkwagenhusje

kerk te gaan maar keek meestal de andere kant op. Ook op de VGLO en LTS was het einde van de vakantie voor mij een ramp. Begon twee september al na te denken hoe of ik het beste zoveel mogelijk kon spijbelen. Maar ja toen ik van school afging kwam ik er al snel achter dat het werken toch ook niet alles was behalve dat je geld kreeg op eerst de zaterdag en later op vrijdag.

 In de zomervakantie kwamen Wil en Gerard uit Den Haag (oudste kinderen van mijn zuster)  drie weken bij ons en vaak ging ik de laatste weken dan nog mee naar Den Haag. Soms gingen we ook nog een paar dagen naar Enschede. Prachtige tijd hebben we gehad, vaak zetten we een tent op (van oude dekens) kookte zelf soep of patat op een spiritusbrander, gingen naar het bos of speelden gewoon rond om huis. Gerard was een kei in het vangen van allerlei ongedierte, kevers, torren, vlinders en van alles kwamen in de jam potjes. Af en toe verdwaalden we

Wil, Gerard en Bep

 en kregen we op de kop dat we te laat thuis waren. Wil en ik hadden het altijd gedaan, Gerard had de meest fantastische verhalen kwam er goed van af. Zo kwam hij een keer veel later als wij thuis en mijn vader (zijn opa) was behoorlijk kwaad tt Gerard vertelde dat hij in het "oetebos" een groene beer had gezien. Hij vertelde dat met zo'n overgave dat de hele familie er krom van het lachen bij zat en Gerard nog een snoepje kreeg voor zijn heldhaftige optreden. Och die tijd is al lang voorbij,

Wil zit met veel ellende en toch nog altijd optimistisch in Katwijk en Gerard is helaas al overleden.

 En deze augustus was voor mij best een drukke maand, eerst een wandeltocht om Elten, dingen voor zowel Heemkunde als schutterij uitgezocht. Met Bart en Anouk op de speciale datum 15 augustus naar Amsterdam naar Nemo geweest. Einde gekomen aan een vijf en vijftig jarige vriendschap. Jammer maar ja het loopt zo als het loopt maar je blijft wel denken waarom.

toekijken samen met de burgemeester hoe wethouder en gedeputeerde
eens werken

Met het bestuur van de schutterij naar Nieuw Wehl Fatima geweest en bij de opening van de 's Heerenbergseweg/ Kilderseweg  waren we met een afvaardiging aanwezig. Vriend Henk een paar dagen geholpen om vloerbedekking van de trap te halen en nog naar de begrafenis van een oude buurvrouw geweest. Het was de zesde begrafenis -crematie van dit jaar al.
Jurgen en Mariska een gezellige avond hier geweest. Morgen nog een bbq in Emmerich bij onze beschermheer van de schutterij en het is september. Hoef niet te meer na te denken over spijbelen. Zondag 1 september Mechteld ten Ham weekend in 's Heerenberg. Kijken of er op deze laatste plaatselijke heks nog feest kunnen vieren.

Bart en Anouk in Amstrerdan

Bartje Timmermans jr. deel 2

Was ik in het vorige blog gebleven in 1952, in 1956 nam Bart ontslag bij Wassing in Doetinchem en ging aan de slag in Borculo en ging bij Jan en Bep die toen nog in Lochem woonden in kost. Bart voelde zich al snel thuis in Lochem en maakte net als in Zeddam al snel veel vrienden.

Biljarten, hobbyclub helpen bij de gondelvaart zomaar een paar dingen waar Bart zich mee bezig hield.
Samen met Anton en Frits van Wezel ging hij op de zaterdagavond stappen en Bart had gemerkt dat het bier net zo smaakte als in Zeddam dus hij kreeg genoeg. Jan die daar niet zo opgesteld was vroeg Bart dan ook na twee jaar om maar een ander kosthuis te zoeken iets
wat Bart al snel vond bij de familie Beumer. Bart lag ook weer om de

haverklap in het ziekenhuis, poliepen,blindedarm,met het hoofd hij bleef maar klungelen. Om de paar weken kwam hij in Zeddam maar dat werd met het verstrijken van de tijd wel minder.  Hij voelde zich best thuis in Lochem. Intussen waren Jan en Bep verhuisd naar Borculo en Bart werkte in Lochem dus die contacten verwaterden ook. Bart kwam nog wel eens in Zeddam maar intussen waren de meeste van zijn vrienden ook al getrouwd dus dat verbrokkelde ook allemaal..Ik kwam regelmatig in Borculo net als Lien en Rienst en Bart was inmiddels 35 jaar en nog vrijgezel kwamen we op het idee om een advertentie te plaatsen om Bart aan een vrouw te helpen. Een paar weken later waren er een tiental brieven binnengekomen en we maakten onder het genot van een biertje en citroentje een selectie. Een van de dames kwam uit Doesburg en werkte in Wolfheze in het Bilderberghotel. We hebben Bart langzaam aan verteld wat we gedaan hadden en hij stond er positief tegenover. Brief werd opgesteld en een kennismaking gearrangeerd. Heel enthousiast kwam hij terug, ja dit leek wel wat om verder mee te gaan.

Zo kwam Annie over de vloer in Zeddam en bij de rest van de zussen. Was wel wennen dat Bart serieus was geworden, ging niet meer de kroeg in en dronk bijna geen bier meer. En zo gingen Bart en Annie zich verloven in Doesburg waar onze kennismaking mat de familie van Annie ook plaatsvond. Was even wennen want het was toch best een andere familie als wij ook al werkte vader gewoon op de ijzergieterij. Pa en Ma konden niet want pa lag weer in het ziekenhuis en zo mocht ik de familie vertegenwoordigen. Na het kopje koffie werd er gevraagd wat we wilden drinken en Jan vroeg of er ook een cognacje was, heel verbaasd was Barts schoonmoeder dat er iemand om twaalf al aan de sterke drank was Nou ja we kregen wat we wilden en Annies zusje en vriend speelden en paar liedjes op de gitaar en zongen er bij. Iets ander repertoire dan dat we gewend waren maar was best gezellig.
11 februari 1964 zijn Bart en Annie getrouwd in Doesburg en pa lag ook weer in het ziekenhuis dus ik ben met mijn moeder er naar toe geweest. Ze trouwden in Arnhem op het gemeentehuis en hadden de bruiloft in Doesburg. Omdat ze geen huis hadden woonden ze eerst bij Lien en Rienst in. Bart was inmiddels in Arnhem gaan werken het was een noodoplossing tot ze woonruimte hadden gevonden. Die woonruimte kwam er en dat was dank zij mij. Ik werkte bij Wormmeester in Terborg en hadden een direct gebrek aan een loodgieter. Er werd links en rechts wat met woningen geschoven en Bart kreeg behalve werk ook een huis in Terborg aan de Silvoldseweg. Heb verschillende avonden geholpen om het huis op te knappen maar ze voelden zich heel happy. Vlak voor het stel verhuisden was pa overleden nadat we toch drie dagen hadden gewaakt. En zo kwamen Bart en Annie in Terborg wonen.Na een jaar of vijf kwam Bart in de WAO omdat hij weer vaak in het ziekenhuis kwam te liggen. omdat Bart niet stil kon zitten ging hij zich storten op allerlei hobby's. Sieraden maken, gipsgieten en van alles heeft hij gedaan. Ook hebben ze een viertal zomers het snoepkraampje op het zwembad gerund. Het huis moest nog gerenoveerd worden en ze besloten toen maar naar een ander huis uit te zien. Het werd een huis aan de Prins Constantijnstraat. Annie begon intussen ook te klungelen met haar heupen en nadat ze een paar keer was geopereerd gingen ze wonen aan de IJsselstraat een bejaardenwoning. In 1996 ging Lien naar Sydehem en Bart en Annie kwamen daar een paar keer op bezoek.

De toenmalige directeur vroeg op een morgen aan mij of mijn broer en zuster geen zin hadden om daar te komen wonen, er was een twee persoonskamer vrijgekomen, en met verende krachten hebben we hun dan in 1997 verhuisd en heb nog een hele klus gehad om dat huis op te kunnen leveren aan de woningstichting.Bart ging er op uit met zijn scootmobiel en Annie vermaakte zich prima in Sydehem. In februari 2001 kreeg ik te horen dat het met Bart niet zo goed ging, ik had hem een paar dagen ervoor nog gezien dus maakte me niet zo bezorgd. Annie ging kijken en belde me al snel op dat ik komen moest. Toen ik Bart daar zag liggen besefte ik al snel dat het niet lang meer zou duren. Op 5 februari 2001 en op 9 februari was de crematie. Annie overleed vlak na Bart op 30 augustus 2001 en de crematie van haar was  op 3 september.

Rustig aan doen.

Was verleden jaar vast van plan om als ik zeventig ben het heel rustig aan te gaan doen en me terugtrekken uit alle functies de ik nog heb. Cliëntenraad van Sydehem en bestuursfunctie in de Vrienden van Sydehem inderdaad neergelegd.
Bij de schutterij toch weer herkiesbaar gesteld en daarnaast nog het secretariaat bijgenomen. Heemkunde de veldwerkgroep coördinator gebleven en sinds deze week plannen om wat groters te beginnen: gemeenteraad.
Heb me aangemeld bij Lokaal Belang Montferland als lid en mijn CV ingediend voor de verkiezingen van volgend jaar.
Weet nog niet op welke plaats van de lijst ze me zetten. Mocht ik toch gekozen worden zal ik de plannen voor de komende jaren toch wat moeten bijstellen.
Dus van kalm aan doen komt er dan voorlopig niet veel van.
Nu al weer drie weken geleden dat ik gewandeld heb. Ben al wel weer de volgende wandeling aan plannen,denk half september het stuk Enschede Nieuweschans te gaan lopen. Eerst ook nog Zeddam Kleve lopen is nog best een zware tocht dus benieuwd hoe dat uit pakt..
Komende week eigenlijk best vrij rustige week, donderdag mat Bart en Anouk naar Amsterdam, vrijdag met bestuur van de schutterij naar Nieuw Wehl en verder niet veel op het programma. Zaterdag nog wel naar Anette en Paul de verjaardag nog vieren maar dat is geen werken.
Vanmorgen heerlijk uitgeslapen, werd pas om kwart voor negen wakker. Het is om me heen stuk rustiger geworden sinds ik niet meer chat met Anne Marie.Ook dat ik er niet meer naar toe ga heeft mijn leven wel wat rustiger gemaakt.
Het huis weer eens goed schoongemaakt dus daar gelukkig even niet veel werk aan.
Gisteravond visite gehad was erg leuk. Jurgen en Maris zijn hier geweest. Verleden jaar heb ik daar veel vertoefd toen ik met de hertenweide bezig was. Heb daar veel koffie gedronken en paar keer kon ik zo mee eten. Dus kleine tegenprestatie was wel op zijn plaats.
Via Facebook met oud collega's een afspraak gemaakt om 28 september even samen
wat te gaan drinken, zie er erg naar uit. Meeste toch al weer meer dan vijftien jaar niet gezien dus erg leuk. Zie er best naar uit. Dus nog best wat leuks in vooruitzicht.
Weekend 7/8 september nog erg druk, eerst vrijwilligersmiddag en dan volgende dag Euregio treffen in Duitsland.
Moet de berging nog opruimen en kan nog met het archief van de schutterij verder gaan dus vervelen is er niet bij.
En dan mijn blog weer bijhouden.

bijkomen

gezicht op Beekseweg van af parkeerplaats

Het is al weer twee weken geleden dat ik mij zesdaagse voettocht beëindigt heb. Het was eerst wel weer wennen om weer in het ritme van alle dag te komen. Natuurlijk moest de was gedaan worden na ik de tas met vuile was in Winterswijk had opgehaald. In het huis moest natuurlijk ook weer wat gedaan worden. Kon de eerste dagen best mijn benen en voeten voelen, deden niet echt pijn maar kon wel merken dat ze in  beweging waren geweest. Eens rond gekeken naar een andere rugzak. Deze gemerkt zit niet ideaal en als ik het tweede deel van het Naoberpad wil lopen dan toch maar wat anders aanschaffen. Misschien wel vast een voorproefje voor een nog grotere tocht. Gisteren nog eens een stukje gelopen, voor de waarschijnlijk wel de vijftiende keer Elten. eerst over de Oude Eltenseweg gelopen maar was zo druk met fietsers vlug bos in gedoken waar ik iets minder last van die dingen had. Even richting Beekseweg omgekeken en zag dat er nu veel koren aangebouwd is. toch een mooier gezicht als mais. Heb niks tegen mais maar de gouden gloed van koren, haver, rogge of gerst is vele male mooier om te zien. Op een bepaald moment kom je vanzelf weer op de weg Stokkum Elten want je moet toch over het viaduct van de snelweg.

kerkspits net zichtbaar vlak voor viaduct

St. Vituskerk Elten

Vlak ervoor zie je voor het eerst de kerk van Elten en om dat het helder was stak het torentje fier boven de bomen uit. Van daaruit het Pieterpad gevolgd en als je dan dichterbij komt zie je het kerkje daar toch prachtig staan, de St. Vituskerk. Mijn oma vertelde altijd dat een nicht van haar vader in Elten prior was geweest. Heb het verhaal nooit op waarheid kunnen achterhalen. Weet ook niet onder welke naam ik zou moeten zoeken. Buiten bij het pannenkoekenhuis een heerlijke gemengde salade genomen met een mineraalwater. Smaakte allemaal. goed. Na een half uurtje maar weer opgestapt en even rond de kerk gelopen waar je ene prachtig uitzicht over de Rijn vallei hebt. Gemerkt dat de bomen rondom behoorlijk gegroeid waren want het uitzicht was behoorlijk beperkt. Tussen de twee stenen van zes meter hoog een blik op Kleef geworpen maar ook dit was zeer beperkt. Wel indrukwekkend dat je zo naast twee van die reuzen staat. Voor en achterkant glad gepolijst en de zijkanten heel ruw graniet. Beter kijkend zie je de verschillende structuren in het steen en ook de kleurschakeringen.

gezicht op Cleve tussen twee stenen

wegwijzer law

Toch naar beneden naar Elten gelopen maar ben later toch weer hoog gelopen om weer via het Pieterpad terug te lopen en dan richting Peeskesweg te gaan. Voor drie jaar terug had ik me boven aan verlopen en was vast van plan dat het me dit keer niet zou gebeuren. Over de Hoge Heide gelopen en toen weer p het punt van verlopen gekomen, vast in de veronderstelling nu goed gelopen te hebben stevig doorgestapt en dacht dat ik de Peeskesweg weer zou zien. Helaas het was weer Beek wat ik zag. Op de bank bij het rolstoelpad bij het Peeske maar eens uitgeblazen en ff uitgerust. Moest wel richting Zeddam dus maar doorlopen en zorgen weer op de goeie weg te komen. Onderweg veel bosbessen gezien. Was vroege onvoorstelbaar dat je in augustus nog bosbessen zag, Die struiken werden in juli totaal leeg geplukt maar nu nog volop. Heb er een paar geplukt en smaakten zoet. Klein maar fijn. Het maakte ook niet veel uit hoe laat ik weer in Zeddam zou zijn, hoefde nergens meer naar toe. Heb meer tijd gekregen nu ik niet meer naar Limburg ga. Ergens wel jammer dat er een einde is gekomen van een vriendschap van vijf en vijftig jaar. Is niet anders en heeft mijn leven wel wat rustiger gemaakt. Het laatste stuk weer op het verharde gedeelte van de Oude Eltenseweg gelopen en toen ik bij de parkeerplaats kwam stond de ijscowagen van FF er en daar een heerlijk ijsje genomen. Bij Brinks zat mijn buurman met zijn vriendin op het terras en werd uitgenodigd om een pilsje te drinken. Dit liet ik me geen twee keer zeggen en het pilsje smaakte voortreffelijk. Had stoer sandalen aangetrokken maar dat was beslist geen succes, denk wel een kruiwagen met steentjes er elke keer uitgehaald dus weer wat geleerd. Thuis wat gedronken en gegeten en vroeg naar bed gegaan. Vannacht gemerkt te vroeg want was om vier al wakker.  En vandaag? Wasdag.

bosbessen

gezicht op Beek